وی با تاکید بر اینکه به لحاظ مادی نیازی به حضور در شورا نداشته و قرار نیست در قبال فعالیت در شورای شهر حقوقی دریافت کند، گفت: با توجه به سوابق اجرایی، مشاوره، پروژه های به اتمام رسانده و توان مدیریت استراتژیک و تنها برای رضای خدا و خدمت به مردم و ارائه راهکارهای صحیح پا در میدان گذاشته و چشم داشتی به اثرات مادی حضور در شورای شهر تهران ندارم.
مصطفی حسینیان رودسری در تشریح بیوگرافی و سوابق فعالیت های خود در پاسخ به خبرنگار اکوپارس گفت: من متولد 1347در شهرستان رودسر هستم و در سوابق ایثارگری خود کارنامه رزمنده بسیجی دوران هشت سال دفاع مقدس را دارم. وی با اشاره به تحصیلات کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی و استراتژیک ادامه داد: سابقه مدیریت اجرایی و مدیر عامل مسکن جهاد نصر جنوب شرق از سال 1373 لغایت 1379 و مدیریت ویژه فروش کارخانجات صنعتی از سال 1380 لغایت 1384
عضو یت در جامعه اسلامی مهندسی ایران ، مدیر عاملی شرکت ماهان بشارت استانداری کرمان و مدیر عاملی و رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی مسکن نواندیشان کویر استانداری کرمان و همکاری با بازرسی استانداری کرمان از سال 1384 لغایت 1387؛ مشاور نماینده در مجلس شورای اسلامی از سال 1387 تا کنون را در رزومه کاری خود به همراه دارم و با توجه به همین تجارب توان فعالیت در شورای اسلامی شهر تهران را در وجود خود یافته ام.

تشریح برنامه ها
به گزارش اکوپارس، مصطفی حسینیان رودسری در ادامه کنفرانس خبری خود در کنار مشاوران و همراهان با اشاره به مهمترین برنامه خود به ایجاد واحد تعاملات شهروندان با شهرداری برای حل مشکلات شهروندان و نزدیکی هرچه بیشتر مردم با شهرداری در فضای نزدیک و تعاملی و تاکید بر الزام وجود دستگاه تعامل نکاتی پیرامون بررسی رابطه تراکم و پایداری اجتماعی در تهران را خاطر نشان ساخت.
عضو جامعه مهندسی ایران در این رابطه تصریح کرد: با توجه به انتخاب فرم شهر متراکم به عنوان پايدارترين فرم شهری و نيز موضوع جلوگيری از گسترش حومه کلان شهر تهران با عنوان ساماندهی و صيانت از محدوده و جلوگيری از هرگونه گسترش شهر ، اهميت بررسی جنبه¬های مختلف پايداری کلان شهر تهران با توجه به مشخصه¬های شهر متراکم ضروری مي¬نمايد. موضوع پايداری اجتماعی در مدل شهر متراکم، به موضوعی چالش برانگيزی در ميان محققان و برنامه¬ريزان تبديل گرديده است.
يافته های تحقيقات بنده نشان دهنده اين مسأله است که با افزايش تراکم در مناطق 22 گانه شهر تهران، پايداری اجتماعی کمتر مي¬شود، بنابراين ضروری است در روند متراکم¬سازی، ابعاد اجتماعی توسعه مورد توجه بيشتری قرار گيرند. چرا که با کاهش پايداری اجتماعی، پايداری اقتصادی و زيست محيطی و در نهايت، پايداری شهری در معرض خطر جدی قرار خواهد گرفت. نتايج تحليل عاملی، به ترتيب وزن¬ها نشان مي¬دهد که چهار عامل سطح توسعه يافتگی و برخورداری، سرانه‌های پزشکی – بهداشتی، توسعه يافتگی فرهنگی و مشارکت داوطلبانه، مفهوم پايداری اجتماعی شهر تهران را تشکيل مي¬دهند. در اين ميان عوامل سطح توسعه يافتگی و برخورداری و توسعه يافتگی فرهنگی، با افزايش تراکم به سمت ناپايداری گرايش پيدا می‌نمايند و زمينه‌ساز ناپايداری اجتماعی به حساب مي آيند.

چشـم انداز توسـعه شهر
مصطفی حسینیان رودسری کاندیدای شورای شهر تهران در چهارمین دوره انتخابات که حمایت اتحادیه مشاوران املاک را پشتوانه خود دارد در ادامه ارائه برنامه های خود تصویری از چشم انداز توسعه شهر ارائه داد و از خبرنگاران خواست در ایجاد این چشم انداز با اعضای شورای شهر همکاری و تعامل داشته باشند.
چشم انداز توسعه بلندمدت شهر تهران، که سيماي مطلوب شهر در افق طرح و ميثاقي براي توسعه پايدار کلانشهر تهران و پايتخت کشور است، هماهنگ با چشم انداز بيست ساله کشور، مبتني بر آرمان هاي زير است:
1 : تهران؛ شهري با اصالت و هويت ايراني – اسلامي (شهري که براي رشد و تعالي انسان و حيات طيبه، سامان مي يابد)
2. تهران؛ شهري دانش پايه، هوشمند و جهاني
3. تهران؛ شهري سرسبز و زيبا، شاداب و سرزنده با فضاهاي عمومي متنوع و گسترده
4. تهران؛ شهري امن و مقاوم در برابر انواع آسيب ها و مقاوم در برابر مخاطرات و سوانح
5. تهران؛ شهري پايدار و منسجم با ساختاري مناسب براي سکونت، فعاليت و فراغت
6. تهران؛ شهري روان با رفاه عمومي و زيرساخت هاي مناسب، همراه با تعديل نابرابري ها و تأمين عادلانه کليه حقوق شهروندي
7. تهران؛ کلانشهري با عملکرد هاي ملي و جهاني و با اقتصادي مدرن و مرکزيت امور فرهنگي – پژوهشي و سياسي در سطح کشور، و حداقل يکي از سه شهر مهم و برتر منطقه آسياي جنوب غربي

چشم انداز تهران شهر دانش، شهر جهانی

این عضو جامعه مهندسین ارزشی تصریح کرد: در طرح جامع و تفصیلی در دست تهیه تهران، توسعه پایدار شهر مشروط به آن است که در چشم انداز سال ۱۴۰۴ تهران به شهری دانش پایه، جهانی و هوشمند تبدیل شود. دستیابی به این اهداف در آغاز قرن ۲۱ میلادی همان قدر ضرورت دارد که در آغاز قرن بیستم میلادی، صنعتی شدن یا داشتن شبکه برق و تلگراف اهمیت داشت.
وی در ادامه گفت: شهر دانش پایه، شهری است که در آن ارزش افزوده حاصل از دانش به بیش از ۵۰درصد تولید ناخالص به ثمر رسیده باشد، یعنی جایگاهی که کشورهای توسعه یافته ۴۰ سال پیش به آن دست یافته اند.این ارزش افزوده از رشته های صنایع بافن آوری بالا ،خدمات مولد، تحقیق و توسعه خدمات مالی، ارتباطات و پردازش اطلاعات و … باید حاصل شود. بطور مثال یکی از شاخص های شهر دانش پایه، تعداد مقالاتی است که از دانشگاه های آن در نشریات علمی تخصصی معتبر جهان به چاپ می رسد.
حسینیان رسیدن به این مرحله به معنای گذار از جامعه صنعتی به پساصنعتی یا ورود به عصر اطلاعات دانست و گفت: نرسیدن به این مرحله یعنی تکرار آنچه موجب پدیده ای چون استعمار گشت.
شهر جهانی، نتیجه دانش پایه شدن اقتصاد است. به عبارت دیگر جهانی شدن پی آیند ناچاری از ورود به عصر اطلاعات است. غلبه اقتصاد دانش در کشورهای توسعه یافته، امکان تکمیل فرآیند صنعتی شدن را در کشورهای توسعه یابنده (جهان سوم) فراهم آورده است.
از این رو فرآیند تولید کالا (خط تولید صنعتی) در جهان از لحاظ فنی همسان و همزمان شده است و به تبع آن گردش سرمایه نیز خصلت جهانی یافته است.

شهرهای جهانی یا محل اتصال و تعامل اقتصاد ملی با جهانی محسوب می شوند یا گره گاه های جریان جهانی دانش، کار، کالا و سرمایه اند. این شهرها برای داشتن چنین خصلتی باید از لحاظ شبکه های زیربنایی، فضای فعالیت و زیستن معیارهای جهانی داشته باشند.

در غیر این صورت هم چنین شهرهایی و هم اقتصاد ملی آنها از توسعه پایدار بازمی مانند. این ستم به خصوص در چند دهه گذشته به شهر تهران روا داشته شد، از این رو محل چادرزدن شیخ نشینان به شهرهای برتر منطقه تبدیل گشت و با بهره گیری از جریان کالا و سرمایه به ایران، آباد شد.

شهر هوشمند، یعنی شهری که در آن تولید فرهنگ، گفتگوی تمدن ها، مشارکت اجتماعی و سیاسی، نمایشگاه ها و همایش های جهانی هنری، علمی، تجاری، مسابقات برتر جهانی (چون المپیک) و … صورت می گیرد و برپا می شود. چنین شهری شایسته تمدن و هوش ایرانی و شرط توسعه پایدار جامعه ما است.

شهر تهران سرمایه زیربنایی، مالی، انسانی و به خصوص اجتماعی بی همتایی را از دوران مشروطیت (که بطور قانونی پایتخت ایران شد) تاکنون در خود انباشت کرده که در سطح خاورمیانه نیز بی نظیر است.

این رویکردها و راهبردهای سلبی در سند چشم انداز و برنامه چهارم توسعه کنار گذاشته شده اند و رسیدن به جایگاه برتر منطقه آسیای جنوب غربی با اقتصاد دانش پایه و تعامل مثبت با اقتصاد جهانی در دستور کار قرار گرفته است. این فرصت پیش روی تهران است، آیا می تواند از آن بهره بگیرد؟