من اصلا از هیچیک از این موارد اطلاع نداشتم. من دنبال ثبت اختراعم بودم که میلیاردها تومان ارزش داشت، حالا بروم ۲۰۰ میلیون تومان رشوه بگیرم. من در اسپانیا دفتر دارم.
به گزارش جهان به نقل ازمهر در ادامه نهمین جلسه دادگاه رسیدگی به فساد بزرگ مالی، نجفی نماینده دادستان در توضیح اتهامات آقای ش . ر گفت: ۱۰ درصد از سهام شرکت پونر به این افراد واگذار می شود،آقای “ب “با مرحوم “ر”کار می کرده است و اینها یک باند در وزارت راه بودند.

نماینده دادستان گفت: وی با مسئولان وزارت راه ارتباط داشته است، متهم در سال ۶۷ با ریاضی ارتباط داشته و وقتی مسئول می شود به شرکت تونر خدمات زیادی می دهد و رتبه این شرکت را بالا می برد وپروژه های زیادی به ریاضی می دهد.

نماینده دادستان گفت: آقای متهم شما می گویید مبلغ ۱۳۵ میلیون تومان اشتباه تایپی بوده مگر ما در دادستانی نشستیم و حواسمان نیست، شما ۲۲۰ میلیون تومان به اقای “ر” دادید ، چرا باید ۶۰ درصد این بودجه به کارفرما داده شود؟

وی ادامه داد: این پروژه برای جمع آوری اطلاعات بوده است، مدیر کل راه و ترابری لارستان از دوستان دوران کارمندی متهم بوده که وی هم در این دادگاه باید پاسخگو باشد.آقای” ر” به دلیل نسبت فامیلی با آقای “ب” وزیر وقت راه حلقه ارتباطی دقیق داشتند تا پروژه ها را به این گروه بدهند، متهم مجری پروژه مناقصه راه آهن ــ شیراز بندرعباس بوده است.

نمایده دادستان ادامه داد: وزارت راه بسیج شده بود تا این پروژه ها به شرکت ابنیه داده شود. انگار در دستور کار وزارتخانه بوده است، متهم اعتراف کرده است پروژه ها به گروه آریا داده شده وحتی پروژه دو طبقه کردن راه رشت ساری هم قرار بود به این شرکت داده شود.اگر پروژه ها منتفی می شد یک پروژه جدید به آنها داده می شد.

وی ادامه داد: متهم گفته است انگار کمیته فنی بازرگانی خود من بودم و من اعلام می کردم چه افرادی برنده مناقصه می شوند،متهم علی رغم اینکه کارمند دولت بوده مکررا در شرکت پونر هم حضور داشته است وعلم تخلف را داشته است و می دانسته است رشوه می گیرد.

متهم می گوید: من در جلسه ای رفته بودم وقتی از جلسه خارج شدم مرحوم” ر”وی را سوار ماشیم می کنند وقتی وی اشاره کردند که از عقب ماشین کیف قهوه ای رنگی است، من برداشتم و این پولها ۲۶۷ هزار دلار بود. من قانع شدم بردارم و تصمیم گرفتم در کار خیر استفاده کنم. اقدامات این متهم رابین هودی بوده است.

نماینده دادستان گفت: آقای” گ” در اعترافات خود گفته است به متهم گفتیم کی پرداخت بعدی را می دهید تا سهم شما را بدهیم که در همین راستا دستگیریها انجام شد.

نجفی تاکید کرد: این متهم اصلا متنبه نشده و من در خواست اشد مجازات را برای او دارم.

به گزارش مهر، نماینده دادستان تهران در تشریح کیفرخواست آقای ش.ر.،مدیرکل طرح و برنامه و بودجه وزارت راه و ترابری گفت:وی بازداشت به علت عجز از تودیع وثیقه به مبلغ ۶۰۰ میلیون تومان، از تاریخ ۲۱ دی ماه سال ۹۰ و تشدید آن به قرار بازداشت موقت از تاریخ ۱۶ بهمن سال ۹۰ متهم است به ، ارتشاء به مبلغ ۲۶۶ هزار دلار در یک نوبت از آقای ا.گ و مبلغ ۱۳۵ میلیون تومان از آقای ا.ر. مدیرعامل شرکت پونر.

وی افزود: آقای ا.گ. در تحقیق انجام شده در بازپرسی به تاریخ هشتم بهمن سال ۹۰ اظهار داشته است که آقای ش. ر.، مدیرکل برنامه‌ریزی و در اصل، اجراکننده‌ مناقصات بوده و قرارداد اولیه‌ همکاری شرکت پ با وزارت راه را ایشان منعقد کرد و اسنادی که توسط مجری طرح (آقای ع .ا. مدیر راه و ترابری لارستان) به تأیید می‌رسید، می‌بایست توسط وی تصویب می‌ شد.

و از همه مهم‌تر این که ارتباط اصلی با معاونت راهبردی را ایشان مدیریت می‌کرد و مبلغی بین پانصد تا ششصد میلیون تومان [بابت انجام این کار] به آقای ش. ر. پول پرداخت شده است. آقای ش.ر. در جلسه‌ بازجویی مورخ ۱۹ دی سال ۹۰ اظهار داشته است که مبلغ ۲۶۶ هزار دلار بابت پروژه بندرعباس‌ـ شیراز با اصرار آقای ا.ر. از ایشان دریافت کرده است. آقای ش.ر. در جلسه‌ بازجویی مورخ ۱۰ بهمن سال ۹۰ نزد بازپرس اظهار داشته است: «این‌جانب بابت پروژه‌ راه‌آهن بندرعباس‌ـ شیراز مبلغ ۳۰۰میلیون تومان [معادل همان ۲۶۶ هزار دلار] پول دریافت کرده‌ام».

نماینده دادستان خاطرنشان کرد. متهم ش.ر. در خصوص دریافت صد میلیون تومان دیگر بابت پروژه‌های دیگر از آقای ا.ر.، در جلسه‌ی بازجویی مورخ ۱۰ بهمن سال ۹۰ در شعبه‌ بازپرسی، ضمن اقرار به بزه انتسابی، اظهار داشته است: اظهار شرم‌ساری می‌کنم و دفاعی ندارم.

مجری سابق طرح راه آهن شیراز ــ بندرعباس گفت: من نمی دانستم در پاکت چه بوده است، اصلا آن را خرج نکرده ام و تمامی پولها را به دادستانی بازگردانده ام.

در ادامه نهمین دادگاه فساد مالی بزرگ ، متهم آقای “الف “در جایگاه قرار گرفت. این متهم مجری طرح راه آهن شیراز بندرعباس در اداره کل راه و شهرسازی در لارستان بوده است.

او با بیان اینکه اتهامات وارده را قبول ندارم گفت:من مبلغی را دریافت کردم که ۱۶۸ هزار یورو بوده و این را قبول دارم.

قاضی گفت: چرا این رشوه ها با ارز و دلار بوده است؟

متهم گفت: این پولها درون پاکت بود و من نمی دانستم،من این مبلغ را اصلا خرج نکردم و بعد تمام پول را به دادستانی بازگرداندم که ۳۰۲ میلیون تومان بود.

وی ادامه داد:انجام مناقصه از کانال من انجام شد. این مناقصه آگهی شد، ۱۷ شرکت حضور داشتند و ۶ شرکت واجد شرایط مرحله دوم شدند.

قاضی گفت: شما بفرمائید چرا به شما پول دادند.

متهم گفت: نمی دانم.

وکیل متهم ردیف دوم (آقای الف) در دفاع از موکل خودگفت:موکل من تنها گزارش ابلاغ های معاونت فنی وزارت راه را دریافت می کرده و این جز وظایف مجری است. تمام کارها را شرکت پیمانکار انجام می داده و موکلم تنها ناظر بوده است.

‫ وی گفت: رشوه ۱۶۸ هزار یورو موکلم توسط شخصی در دفتر کارش داده شده و وی اصلا دخل و تصرفی در پول نکرده است. او شک می کند و سریع با این افراد تماس گرفته و از آنها خوست تا پول را پس بگیرند ولی آنها قبول نکردند تا اینکه دستگیری ها انجام شد.

وکیل مدیرکل راه و شهرسازی لارستان گفت: موکل من ارتباط و آشنایی با گروه آریا و شرکت تراورس نداشته است و
وزارت راه با شرکت پاسیلو نظارت کلی بر شرکتهای پیمانکار داشت و موکل من گزارش کار را به معاونت فنی وزارت راه ارائه می داد.

قاضی خطاب به وکیل گفت: من مانده ام چرا این پولها از روی هوا میاد تو دفتر افراد یا تو جیب افراد،انگار آنها هم خیر بودند.

نجفی نماینده دادستان از متهم سوال کرد شما می گوئید: می خواستید پول را پس دهید به کی می خواستید پس بدهید؟

وکیل تلاش می کند بگوید ایشان مجری بوده یا نه و این فرقی ندارد. متهم ناظر بوده است،وی از سوی وزارت راه مجری طرح بوده و اسناد باید به تائید وی می رسید و تمامی اقدامات پس از تائید ناظر قابل اجرا بود.

نماینده دادستان گفت: متهم می گوید متوجه نشدم این رشوه است. شما به مخاطب احترام بگذارید مگر می شود مدیرکل راه یک استان نداند این رشوه است یا خیر؟

نجفی اظهار داشت: آقای” گ “در ابقای آقای “الف” نقش به سزایی داشته است و خود متهم برایش مهم بود تا بماند. و آقای “گ “گفته است پس چون من او را ابقا کردم تو باید به دستورات من عمل کنی و اینچنین شد که متهم کارفرما شد.

نماینده دادستان گفت: این رشوه ها به صورت شبکه ای انجام می شده و چون متهم کارگذار حکومت بوده است لذا تقاضی تشدید قرار وثیقه ایشان را به بازداشت موقت دارم.
نماینده دادستان درخواست بازداشت مدیر کل راه لارستان را به قاضی ارائه کرد.

آقای الف مدیرکل اسبق راه و شهرسازی لارستان در دفاعیه آخر خود در جایگاه قرار گرفت و گفت: فرایند مناقصه قانونی بوده و می توانم بگویم قانونی ترین فرایند مناقصه در طول تاریخ وزارت راه بوده است.

قاضی گفت: شما رشوه گرفته اید حالا می خواهید خرج کنید یا نکنید.

متهم گفت: این را قبول دارم،من حقوقم برای کارمندی بود و چرا باید دنبال ابقای خودم باشم و به وزیر هم نگفتم ابقا شوم.
بله دوست داشتم در اجرای پروژه باشم،چون پروژه بزرگی بود.

قاضی گفت: شما الان سر کار هستید؟

وکیل گفت: بله.

قاضی گفت: شما وقتی کیفرخواستتان صادر شده حق ندارید سرکار بروید .

متهم گفت: من جانباز هستم و خدمتگذار هستم. من هنوز سرکار نرفتم و در مرخصی هستم. هنوز وزارتخانه چیزی به من ابلاغ نکرده است و می تونم بروم سرکار. ولی در جلسات بوده ام.

نماینده دادستان در تشریح کیفرخواست گفت: آقای ش. ر مدیرکل طرح و بودجه وزارت راه و ترابری به دلیل اخذ وثیقه ۶۰۰ میلیونی متهم به ارتشا به مبلغ ۲۶۶ هزار دلار از ا. گ و ۱۶۵ میلیون دلار از آقای ر به دستور مه آفرید خسروی است.

وی افزود: با توجه به موارد اشاره شده در کیفرخواست برای متهم تقاضای مجازات قانونی دارم.

در ادامه متهم با حضور در جایگاه در دفاع از خود گفت: من اتهاماتم را قبول ندارم. ۴ ماه است در بند ۲۴۱ بازداشت هستم. من فرزند ۱۰ روزه و فرزند ۴ ساله دارم و در آن شرایط بازداشت شدم و به انفرادی رفتم.

قاضی هنوز هم در انفرادی هستید؟

متهم نه. در بند عمومی هستم.

قاضی: هتل که نیست زندان است.
متهم : خودم و برادرم رزمنده دوران دفاع مقدس بودیم. من باعث شدم بسیاری از تلفات جاده ای کاهش یابد و در بخش ریلی خیلی خدمات ارائه کردم. من نباید متهم باشم .خدا کمکم کند.

ش . ر در ادامه در دفاع از خود اظهار داشت: ۱۳۵ میلیون تومان نبوده بلکه ۳۵ میلیون تومان بود. آن هم مربوط به اعتبارات خارج از شمول بوده و همه ساله دستگاهها برای پرداخت به پرسنل استفاده می کنند.

متهم ردیف اول نهمین دادگاه رسیدگی به فساد مالی ادامه داد: من اصلا آن زمان مه آفرید را نمی شناختم. در انتهای سال ۸۸ از سوی وزیر ابلاغ شد تا اعتبارات خارج از شمول توزیع شود.آقای “ح. ب” ۲۵۰ میلیون را به آقای الف در قبال خارج از شمول داد تا به پرسنل بدهد. این اعتبارات و پولها ربطی به آریا نداشت.

قاضی : ۱۳۵ میلیون از آقای ر گرفتید. حالا در مورد ۳۰۰ میلیون تومان توزیع دهید؟

متهم : من از آقای ش.ب دوست ۲۰ ساله ام مبلغ ۳۰۰ میلیون دریافت کردم. با هم شرکت داشتیم و کلی ساختمان با هم ساختیم
و این پول را از ایشان گرفتم.

قاضی : این ۳۰۰ میلیون رشوه است یا نه؟

متهم : نه این مراوده بوده است. آقای ر بارها و بارها پول به من داده است.ش. ب فرزند شهید بود و نخواستم پایش گیر بیفتد و عزتش پایمال شود.

قاضی : این ۲۶۶ هزار دلار را که آقای ر تو ماشین گذاشت و رفت یعنی چه؟

متهم :آقای ب بارها با آقای رمراوده داشت و همیشه با هم پول رد و بدل داشتند. با این پول با هم خانه ای خریدیم و برای کمک به نیازمندان دادیم.

قاضی : شما کمیته امداد هستید؟

متهم : نه کمیته امداد نیستیم ولی می خواستیم در این راه برویم. من از بچگی با فقر و بدبختی بزرگ شدم. در منطقه ۱۸ تهران اولین لیسانسه بودم. من چون فقر را لمس کرده بودم می خواستم تنها کمک کنم.

قاضی : ۲۲ میلیارد تومان میان شماها تقسیم شده از خودت دفاع کنید. آیا این پول به حساب شما آمده یا نه؟

متهم : بله. من وقتی در وزارت راه و ترابری بودم ۱۰ هزار کیلومتر راه در دستور کار قرار دادیم و سالانه ۴ هزار نفر از کشته ها کاهش یافت. من کار خیر کردم.

در ادامه نهمین دادگاه فساد مالی بزرگ ، متهم آقای “الف “در جایگاه قرار گرفت. این متهم مجری طرح راه آهن شیراز بندرعباس در اداره کل راه و شهرسازی در لارستان بوده است.

او با بیان اینکه اتهامات وارده را قبول ندارم گفت:من مبلغی را دریافت کردم که ۱۶۸ هزار یورو بوده و این را قبول دارم.

قاضی گفت: چرا این رشوه ها با ارز و دلار بوده است؟

متهم گفت: این پولها درون پاکت بود و من نمی دانستم،من این مبلغ را اصلا خرج نکردم و بعد تمام پول را به دادستانی بازگرداندم که ۳۰۲ میلیون تومان بود.

وی ادامه داد:انجام مناقصه از کانال من انجام شد. این مناقصه آگهی شد، ۱۷ شرکت حضور داشتند و ۶ شرکت واجد شرایط مرحله دوم شدند.

قاضی گفت: شما بفرمائید چرا به شما پول دادند.

متهم گفت: نمی دانم.

وکیل متهم ردیف دوم (آقای الف) در دفاع از موکل خودگفت:موکل من تنها گزارش ابلاغ های معاونت فنی وزارت راه را دریافت می کرده و این جز وظایف مجری است. تمام کارها را شرکت پیمانکار انجام می داده و موکلم تنها ناظر بوده است.

‫ وی گفت: رشوه ۱۶۸ هزار یورو موکلم توسط شخصی در دفتر کارش داده شده و وی اصلا دخل و تصرفی در پول نکرده است. او شک می کند و سریع با این افراد تماس گرفته و از آنها خوست تا پول را پس بگیرند ولی آنها قبول نکردند تا اینکه دستگیری ها انجام شد.

وکیل مدیرکل راه و شهرسازی لارستان گفت: موکل من ارتباط و آشنایی با گروه آریا و شرکت تراورس نداشته است و
وزارت راه با شرکت پاسیلو نظارت کلی بر شرکتهای پیمانکار داشت و موکل من گزارش کار را به معاونت فنی وزارت راه ارائه می داد.

قاضی خطاب به وکیل گفت: من مانده ام چرا این پولها از روی هوا میاد تو دفتر افراد یا تو جیب افراد،انگار آنها هم خیر بودند.

نجفی نماینده دادستان از متهم سوال کرد شما می گوئید: می خواستید پول را پس دهید به کی می خواستید پس بدهید؟

وکیل تلاش می کند بگوید ایشان مجری بوده یا نه و این فرقی ندارد. متهم ناظر بوده است،وی از سوی وزارت راه مجری طرح بوده و اسناد باید به تائید وی می رسید و تمامی اقدامات پس از تائید ناظر قابل اجرا بود.

نماینده دادستان گفت: متهم می گوید متوجه نشدم این رشوه است. شما به مخاطب احترام بگذارید مگر می شود مدیرکل راه یک استان نداند این رشوه است یا خیر؟

نجفی اظهار داشت: آقای” گ “در ابقای آقای “الف” نقش به سزایی داشته است و خود متهم برایش مهم بود تا بماند. و آقای “گ “گفته است پس چون من او را ابقا کردم تو باید به دستورات من عمل کنی و اینچنین شد که متهم کارفرما شد.

نماینده دادستان گفت: این رشوه ها به صورت شبکه ای انجام می شده و چون متهم کارگذار حکومت بوده است لذا تقاضی تشدید قرار وثیقه ایشان را به بازداشت موقت دارم.
نماینده دادستان درخواست بازداشت مدیر کل راه لارستان را به قاضی ارائه کرد.

آقای الف مدیرکل اسبق راه و شهرسازی لارستان در دفاعیه آخر خود در جایگاه قرار گرفت و گفت: فرایند مناقصه قانونی بوده و می توانم بگویم قانونی ترین فرایند مناقصه در طول تاریخ وزارت راه بوده است.

قاضی گفت: شما رشوه گرفته اید حالا می خواهید خرج کنید یا نکنید.

متهم گفت: این را قبول دارم،من حقوقم برای کارمندی بود و چرا باید دنبال ابقای خودم باشم و به وزیر هم نگفتم ابقا شوم.
بله دوست داشتم در اجرای پروژه باشم،چون پروژه بزرگی بود.

قاضی گفت: شما الان سر کار هستید؟

وکیل گفت: بله.

قاضی گفت: شما وقتی کیفرخواستتان صادر شده حق ندارید سرکار بروید .

متهم گفت: من جانباز هستم و خدمتگذار هستم. من هنوز سرکار نرفتم و در مرخصی هستم. هنوز وزارتخانه چیزی به من ابلاغ نکرده است و می تونم بروم سرکار. ولی در جلسات بوده ام.

عضو هیأت مدیره‌ شرکت فولاد فام اسپادانا ششمین متهمی است که امروز به اتهامات او در دادگاه فساد مالی رسیدگی می شود.

به گزارش خبرنگار مهر، ششمین متهمی که کیفرخواست او امروز اعلام شد آقای م.ح.، آزاد با تودیع وثیقه به مبلغ دو میلیارد ریال عضو هیأت مدیره‌ شرکت فولاد فام اسپادانا است. او متهم است به:

۱- شرکت در اخلال در نظام اقتصادی کشور از طریق فعالیت و مشارکت در شبکه یا باند مذکور و ارتکاب جرایمی نظیر شرکت در تحصیل مال از طریق نامشروع و کلاهبرداری کلان از منابع بانکی.

۲ـ شرکت در پول‌شویی عواید حاصل از جرم، از طریق تحصیل و نقل و انتقال وجوه ناشی از تنزیل به گروه سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا، موضوع تعداد پنجاه و سه فقره گشایش اعتبار اسنادی صادره از بانک صادرات شعبه‌ گروه ملی اهواز، تنزیل شده به تقاضای شرکت فولاد فام اسپادانا به مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۷۰۰/۲۲۶/۱۱ ریال، با توجه به امضای اسناد تقاضای تنزیل گشایش‌ها، محتویات پرونده، تحقیقات به عمل آمده، گزارش کلیه مراجع ذیرب‌ط پیش‌گفته در گردش‌کار و احراز علم و عمد متهم در ارتکاب بزه‌های انتسابی.

طبق گزارش اداره‌ کل اقتصادی وزارت اطلاعات متهم در جلسه‌ اول بازجویی در خصوص عضویت خود در شرکت فولاد فام اسپادانا اظهار داشت: «آشنایی من از طریق آقای ب.ب. (مشاور حقوقی گروه امیرمنصور آریا) بوده و چون بنده را به عنوان امین شرکت می‌دانستند، جهت هیأت مدیره معرفی کردند و حقوقی هم برای من تعیین کردند و من چون به مجموعه و آقای ب.اعتماد داشتم قبول کردم و فقط نام من در این شرکت بود … میزان سهام من در شرکت فولاد فام اسپادانا ده سهم است که بابت این سهم هیچ گونه مبلغی را پرداخت نکرده‌ام و من و خانواده‌ام توانایی پرداخت این مبلغ را نداریم و نداشتیم و اصلاً نمی‌خواستیم که این کار را بکنم و وجه سهام را احتمالاً مجموعه امیر منصور آریا پرداخت کرده است … من اصلاً جهت دریافت دسته چک یا افتتاح حساب به بانک مراجعه نکردم. پیک‌های شرکت فرم‌ها را می‌آوردند و ما امضاء می‌کردیم و تحویل پیک می‌دادیم و طبق روزنامه‌ رسمی شرکت، برداشت از حساب‌ها به امضای دو نفر از اعضای هیأت مدیره بوده که من هم عضو هیأت مدیره بودم و شخصاً حق برداشت از حساب‌ها را نداشتم و تاکنون دسته چکی را امضاء نکردم. فقط یک بار دسته چک‌ها را دیدم که فرستاده بودند و من چون سهم کمتری داشتم، دسته چکی امضاء نکردم … از روز اول به ما گفتند که این شرکت (فولاد فام اسپادانا)، شرکت بازرگانی و مربوط به گروه ملی فولاد ایران می‌باشد که برای گروه ملی فولاد ایران، مواد اولیه و آهن قراضه تهیه می‌کند و بعضی از محصولات آن را در بازار می‌فروشد و یا صادر می‌کند. من به هیچ عنوان اطلاعاتی راجع به چگونگی خرید مواد اولیه و آهن قراضه یا چگونگی فروش محصولات گروه ملی نداشتم. فقط یک بار جهت معرفی شرکت ما را به اهواز و دفتر فولاد فام اسپادانا فرستادند و تمام این موضوع یک روزه انجام شد ما صبح به اهواز رسیدیم و تا شب کارهای معرفی تمام شد و بعد شب برای ما بلیط تهیه کردند و ما برگشتیم … در طول مدتی که عضو هیأت مدیره بودم، در هیچ یک از جلسات یا قراردادهای خرید و یا فروش محصولات گروه ملی یا مواد اولیه، حضور نداشتم و هیچ قراردادی با هیچ شرکتی و یا شخصی امضاء نکردم و اطلاعی هم ندارم که چه کسی قراردادها را امضاء کرده است».

متهم در خصوص حقوق ماهیانه خود اظهار می‌دارد: ماهیانه مبلغ یک میلیون تومان حقوق دریافت می‌کردم که حتی نمی‌دانم این حقوق را چه کسی و از چه منبعی واریز کرده است. به ما می‌گفتند یک حساب در بانک ملت باز کنید و شماره‌ حساب را به ما بدهید تا حقوق ماهیانه را واریز کنیم و بابت حقوق پرداختی هیچ گونه قراردادی بسته نشده و حتی هیچ فیش حقوقی به ما تحویل ندادند».

متهم ردیف سوم پرونده بزرگ مالی با اشاره به این که رابطه او با وزیر سابق دولت نهم رابطه استاد و شاگردی بوده است گفت: حسابهای وی را چک کنید، او نیازی به این خرده ریزها ندارد.

به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه نهمین جلسه دادگاه فساد متهم ردیف سوم در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از خود گفت: من عضو هیئت رئیسه گروه ترافیک بودم و سه اختراع در کارنامه ام ثبت شده است و فوق لیسانس عمران دارم. من اتهامات وارده را قبول ندارم. سابقه کار من بر می گردد به زمان دولتی بودن شرکت تراورس. ارتباط من با وزریر سابق دولت نهم استاد شاگردی بوده است و نمی توانسته از من حق حساب بگیرد. درست است من فامیل وی هستم ولی من از این ارتباط سوء استفاده نکردم. شما بروید حسابهای بانکی وی را چک کنید وی نیازی به این خرده ریزها ندارد.

وزیر روز اولی که‌ آمد خطاب به من گفت: اگر از بخش خصوصی فاصله بگیری می توانی به وزارتخانه بیایی. وقتی آقای” گ ” فهمید من در کارم وارد هستم به عنوان مشاور در تراورس مشغول به کار شدم.

او ادامه داد: من ۳۰ درصد هزینه ها را کاهش دادم، دو سیستم جدید من هزینه یک سال پروژه را کاهش داد. ارتباط مالی من زیاد بود و همیشه یک میلیارد از این شرکت طلبکار بودم. حالا بگوئید ۲۰۰ میلیون گرفتید؟ در حالی که این ۲۰۰ میلیون در مقابل یک میلیارد چیزی نیست.

متهم ردیف سوم گفت: آقای” الف” دوستی بود که به من خیانت کرد. زمانی که من خارج بودم وی دردفتر من کار می کر