به گزارش اکوپارس؛ دكتر رضا دانشمند روز چهارشنبه در نشست علمي پژوهشي كه با عنوان «جایگاه درمان‌های دارویی و خدمات بستری در بیمارستان در وابستگی به شیشه» در مجموعه فرهنگي شقايق برگزار شد، گفت: مصرف داروهاي محرك طي سال‌هاي گذشته روند رو به رشدي داشته و به نظر مي‌رسد كه الگوي سوء مصرف مواد طي اين سال‌ها به سمت داروهاي محرك مانند كوكائين و به ويژه مت‌آمفتامين تغيير يافته است.

وي افزود: در مورد اثرات درمان‌هاي مختلف دارويي و غير دارويي و بستري و سرپايي در وابستگي به مت‌آمفتامين مطالعات مختلفي صورت گرفته و نتايج متفاوتي به دست آمده كه ارائه يك راهكار درماني مشخص و ثابت را دشوار مي‌سازد.

اين پژوهشگر حوزه اعتياد اظهار كرد: اعتیاد به شیشه درمان شدنی است و درمان وابستگي آن، يك درمان چند وجهي است كه هنوز هيچ يك از مداخلات درماني به طور كامل مؤثر شناخته نشده و تا زمان ايجاد يك پروتكل مشترك و مستند براي درمان آن بهترين شيوه برخورد، درمان تلفيقي با استفاده از داروها و تكنيك‌هاي روانی-اجتماعی مي‌باشد و طول دوره درمان نيز طولانی و نیازمند صبر و حوصله‌ بیمار و درمانگر می‌باشد.

دانشمند در ادامه رویکردهای درمان وابستگی به شیشه را بستری، سرپایی، اقامتی و با اهداف کوتاه مدت يا دراز مدت و به روش‌هاي دارویی و غیر دارویی و فردی و گروهی عنوان كرد و گفت: داروهایی مانند متادون، بوپرنورفین، شربت تریاک و … هیچ جایگاهی در درمان اعتیاد به شیشه ندارند.

وي در خصوص ضرورت استفاده از دارو در درمان شيشه بيان كرد: اثرات شناخته شده شیشه بر کارکردهای مشخص مغزی امیدواری‌هایی را در یافتن داروهای مناسب ایجاد کرده است ليكن تاکنون هیچ داروی مشخص و ثابتي برای درمان آن شناخته نشده است.

اين پژوهشگر حوزه اعتياد در ادامه، ماندگاری در درمان، بهبود وضعیت عمومی و سلامت و کیفیت زندگی و کاهش ولع مصرف را از اهداف درمان دارويي در وابستگي به شيشه برشمرد و افزود: مسمومیت با شیشه، وجود بیماری‌های جسمی همراه، افسردگی شدید، افکار خودکشی، نشانه‌های روان‌پریشی، توهم، هذیان، پرخاشگری و اختلالات خلقی شدید، اختلال خواب و اختلال جنسی، بهبود توان مغزی و کاهش آسیب‌های سلولی از مهم‌ترين عللي است كه باعث مي‌شود دارو براي بيماران وابسته به شيشه تجويز شود.

دانشمند در ادامه انجام مرحله سم‌زدایی شیشه، رفع مسموميت، افسردگی و افکار خودکشي، بررسي روان‌پریشی و رفتار پرخاشگري بيمار و حفظ ایمنی فیزیکی وي را از ضرورت‌هاي بستري وابستگان به شيشه در بيمارستان ذكر كرد.

وي گفت: دیده شده که شروع درمان به صورت بستري در بیماران مصرف‌كننده مت‌آمفتامين با موفقيت بيشتر و در زمانی كوتاه‌تر در مقایسه با درمان‌هاي سرپايي همراه بوده ولي اين بدان معنا نيست كه تمام بيماران، نياز به درمان بستري دارند.

دانشمند ادامه داد: تعيين اين كه كدام بيمار نياز به دریافت دارو یا بستري در بیمارستان دارد، بر پايه يك ارزيابي اوليه دقيق از وضعیت عمومی و نشانه‌هاي بيماران (شامل نشانه‌هاي روان‌پريشي، توهم، هذيان، اضطراب)، وضعيت جسمي و نيز وضعيت محيطي وي (در دسترس بودن مواد، در معرض آسیب قرار داشتن به ويژه در مورد زنان و…) است.

وي با بيان اينكه باورهاي افراطي غلطي در خصوص درمان وابستگي به شيشه بوجود آمده است، افزود: اينكه مي‌گويند اعتیاد به شیشه به هیچ وجه درمان شدنی نیست يا درمان‌های دارویی هیچ جایگاهی در بهبودی ندارند يا ارجاع به کمپ آسیب جدی به روند درمان می‌زند، همگي باورهای غلطي است كه در بين برخي از محققين اين حوزه بوجود آمده است كه نبايد به آن‌ها بسنده كرد.