وينا فرامرزي، دانشجوي فوق دكتري دپارتمان فيزيك و شيمي مواد با كمك محققان مركز ملي تحقيقات علمي فرانسه دست به ساخت اين مواد زده‌ كه برخلاف نانولوله‌هاي كربني بسيار ارزان و داراي كاربري آسان هستند.

اين مواد به تركيب مزيت‌هاي دو ماده مورد استفاده براي هدايت جريان الكتريكي يعني فلزات و پليمرهاي پلاستيكي آلي پرداخته‌اند كه ويژگي الكتريكي آن را شبيه به فلزات كرده است.

همچنين سبكي و انعطاف پلاستيك مانند اين مواد، حل يكي از مهمترين چالش‌هاي الكترونيك قرن 21 يعني كوچك سازي اجزا تا مقياس نانومتر را ميسر مي‌كند.

گام بعدي اين محققان، نمايش قابليت الحاق صنعتي اين الياف در دستگاههاي الكترونيكي مانند نمايشگرهاي منعطف يا سلولهاي خورشيدي خواهد بود.

در تجربه پيشين اين محققان در سال 2010، آنها توانستند براي اولين بار به نانوسيم‌ها دست يابند. آنها براي دستيابي به اين دستاورد به اصلاح شيميايي مولكولهاي مصنوعي «triarylamine» پرداختند كه براي دهه‌هاي متمادي در فرآيندهاي فتوكپي زيراكس مورد استفاده است.

آنها در نهايت تعجب دريافتند كه اين مولكولهاي جديد در نور و در حلال به طور خود به خود و با يك شيوه منظم روي هم جمع شده و الياف مينياتوري را شكل مي‌دهند. اين سيم‌ها كه تنها چند صد نانومتر طول دارند، از مجموعه ابرمولكولي از چند هزار مولكول ساخته شده‌اند.

فرامرزي و ديگر محققان در ادامه به بررسي خواص الكتريكي دقيق اين نانوالياف پرداخته و اين بار اين مولكولها را در برابر ریزمدارهای الکترونیکی متشکل از الکترودهای طلا با فاصله 100 نانومتر قرار داده و سپس يك ميدان الكتريكي را ميان اين الكترودها اعمال كردند.

جداي از شناسايي قابليت مونتاژ خود به خود اين فيبرها در مواجهه با يك پرتو نور محققان همچنين دريافتند كه اين الياف سبك و انعطاف‌پذير از قابليت انتقال چگالهاي غيرعادي جريان مانند جريان بالاي 2.10 آمپر بر سانتي‌متر مربع نيز برخوردارند.