قطعه چهار این آزاد راه که از غرب تهران – تقاطع بزرگراه همت – شروع و با عبور از ناحیه کن در استان تهران، از سولقان، دوآب (شهرستانک)، گچسر و مرزن آباد به کمربندی چالوس – تنکابن متصل می شود قرار بود دهه فجر امسال افتتاح شود. این وعده نیز محقق نشد تا گشایشی در این مسیر 20 کیلیومتری صورت نگرفته باشد و بار دیگر فقط بدقولی مسوولان نصیب مردم شود.
ابتدا قرار بود 50درصد سرمایه‌گذاری ساخت این پروژه از سوی فرانسوی‌ها و 50 درصد از سوی چینی‌ها تأمین ‌شود، اما وزیر وقت راه و ترابری –بهبهانی- با کنار‌گذاشتن فرانسوی‌ها از مشارکت در ساخت آزادراه تهران ـ شمال نهایتا قرارداد این پروژه را به چینی ها واگذار کرد.
در ادامه و پس از حذف بنیاد مستضعفان به عنوان شریک 50 درصدی وزارت راه در ساخت آزاد‌راه تهران – شمال به دلیلی نامعلوم یا به نوعی تعلل در ساخت که از سوی مسئولان دولتی عنوان می‌شد، ورود کنسرسیومی به پروژه مطرح شده که نام آن مشخص نیست. به گفته‌ معاون وزیر راه و شهرسازی این کنسرسیوم ایرانی در حال انجام مطالعات روی دو قطعه‌ای است که 20 سال پیش محدوده‌ آن مشخص شده است.
با وجود تمام مشکلات در ساخت این آزاد‌راه که تاکنون ارقام سنگینی از سوی دولت و بخش خصوصی در آن تزریق شده است، مسئولان از شروع سال گذشته در لابه لای وعده و وعیدهای خود از افتتاح 20 کیلومتر پایانی این پروژه که حد فاصل سه راه مرزن‌آباد تا چالوس است خبر می‌دادند؛ افتتاحی که قرار بود در مناسبت‌های مختلف هم‌چون عید فطر، فصل پاییز، دهه فجر و غیره صورت گیرد اما افتتاح نشد که نشد.
به نظر می آید که وزارت راه و شهرسازی با تمام نکردن این پروژه به نوعی رکورد دار و سکان دار تمام وزارتخانه های هم قطار خود خواهد بود. وجود مشکلاتی که برخی مسوولین عنوان می کنند بی شک در ساخت این پروژه دخیل خواهد بود، اما 20 سال برای رفع مشکلات کافی نیست؟