به ادعای این دانشمندان، این فرضیه که انسانها به دلیل کمک مادربزرگها در تغذیه نوه‌ها از طول عمر بیشتری نسبت به میمونها برخوردارند، توسط یک شبیه‌سازی رایانه‌ای از تکامل اثبات شده است.

تاکنون انسان‌شناسان در میان دو نظریه طول عمر انسان به دلیل «فرضیه مادربزرگ» یا «فرضیه شکارچی» اختلاف داشتند.

فرضیه مادربزرگ بر این اساس است که با کمک مادربزرگها در تغذیه نوه‌ها در پی از شیر گرفته شدن آنها، دختران آنها می‌توانند فرزندان بیشتری در فواصل زمانی کوتاهتر به دنیا بیاورند.

به دلیل تولد کودکان بیشتر، ژن طول عمر مادربزرگها در میان نوادگان بیشتری گسترش یافته که در نتیجه آنها نیز از عمر بیشتری برخوردار می‌شدند.

فرضیه شکارچی بر این اساس بوده که با پایان یافتن نتابع غذایی برای اجداد انسان در آفریقا، مهارت شکار در پیدا کردن مواد غذایی بسیار بهتر شد. این امر منجر به انتخاب طبیعی برای مغزهای بزرگتر با قابلیت یادگیری شیوه‌های شکار و استفاده هوشمندان از سلاحهای شکار شد و زنان با مردانی جفت می‌شدند که می‌توانستند گوشت تهیه کنند.

این بزرگتر شدن اندازه مغز در اجداد میمون مانند انسان یک عامل اساسی در افزایش طول عمر انسان نسبت به میمونها بوده است.

این در حالیست که یک مدل ریاضیاتی، فرضیه مادربزرگ را برای پشتیبانی از مزایای تکاملی در دسترس انسانها نسبت به میمونها تائید کرده است.

این فرضیه از مشاهدات قوم شکارچی هادزا در تانزانیا منشا گرفته است که در آن زنان مسن‌تر بیشتر روز خود را به جمع‌آوری مواد غذایی برای نوه‌های خود می‌پرداختند.

بجز انسان، سایر نخستینها و پستانداران پس از پایان شیردهی به کودکانشان، به دنبال غذا برای خود می‌روند.

این پژوهش در مجله Proceedings of the Royal Society منتشر شده است.