علی کاشفی خوانساری که در جمع شماری از نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالان  ادبی تبریز سخن می گفت با اشاره به تاریخ انتشار مطبوعات و کتاب در ایران خاطر نشان کرد: مطبوعات به دلیل ویژگی های انحصاری خود، فراگیری عام تر و تخصصی تری نسبت به کتاب دارند و تاریخ فعالیت مطبوعات ادبی در ایران گواهی بر این مدعاست.
وی که در نشست تخصصی بررسی ارتباط مطبوعات و نقش آن در ادبیات داستانی ایران که به همت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز برگزار شده بود، سخن می گفت با مرور تاریخ مطبوعات ایران و نیز تاریخچه انتشار کتاب در این کشور گفت: با آنکه کتاب سابقه انتشار بیشتری نسبت به مطبوعات دارد و قدمت تالیف کتاب در ایران به سده ها قبل می رسد اما مطبوعات به دلیل ماهیت مدرن و نیز شیوه های عرضه آن در جامعه فراگیری بیشتری داشته است.
کاشفی افزود: قبل از اینکه مطبوعات وارد ایران شوند و به عنوان یک رسانه خود را مطرح کنند: زبان فارسی مخاطبانی در آن سوی مرزها داشت و در اولین گام ها  یادداشت هایی به زبان فارسی در ستون ویژه ای در نشریات هندوستان و اروپایی منتشر می شد.
وی ادامه داد: اولین نشریه ای که در ایران منتشر شد  “روزنامه کاغذ اخبار ” بود  که در زمان محمد شاه قاجار منتشر شد و از اولین شماره اش دربردانده اخبار حوزه کتاب بود و این نشریه  راه را برای رشد داستان و مسایل ادبی هموار کردند.
این نویسنده در تشریح چرایی پیشرو بودن مطبوعات نسبت به کتاب خاطر نشان کرد: در حکومت ناصرالدین شاه مطبوعات شکلی مدرن داشتند و شیوه های چاپ آنها نیز تازگی داشت اما کتاب همچنان محتوا و فرمی قدیمی و سنتی داشت.
وی گفت: کتاب های مدرن، نمایش نامه ها و داستان ها در خارج از کشور منتشر می شد، این در حالی بود که در داخل ایران کتاب ها سنتی و مشابه نسخ خطی بود و حتی محتوای این آثار نیز منطبق بر فضای سنتی بود.
وی ادامه داد: با اینحال فضای مطبوعات فضای پیشرو تری بود و با توجه به ایجاد شبکه ای ویژه برای توزیع نشریات تیراژی گسترده تر نسبت به کتاب داشت.
کاشفی گفت: در دوره قاجار در مدارس نشریه داخلی منتشر می شد و تحریریه آن را دانش آموزان و محصلان تشکیل می داد. در یادداشتهای این عده، داستان هایی نیز نوشته و در تیراژی وسیع میان مخاطبان توزیع می شد.
وی ادامه داد: از این رو برخلاف تصور، کار مطبوعاتی ارزشی به مراتب بیشتر نسبت به کتاب داشت و از همان سالها به بعد این مساله به عنوان یک قاعده در جامعه فرهنگی و ادبی ایران خودش را بروز داد.
کاشفی قوی بودن سیستم نظارتی در مطبوعات به دلیل حضور چند کارشناس در راس مدیریتی آن را به عنوان عاملی دیگر در افزایش مقبولیت مطبوعات و نیز حرفه ای تر شدن محصول منتشر شده یاد کرد و افزود: واقعیت آن است که یک شهروند می تواند کتاب خود را با سرمایه ای معادل 500 هزار تا یک میلیون تومان منتشر کند و نوشته اش هم هیچ ارزش ادبی نداشته باشد و اینکه مخاطبانی داشته باشد یا نه بسته به اقبال او خواهد داشت. اما این مساله در مورد مطبوعات صادق نیست و آثار منتشر شده در مطبوعات الزاما از استانداردهایی برخودارند.
این نشست با بحث پیرامون درهم تنیدگی قالب ها و بررسی نظریاتی در حوزه رسانه و نیز تبین مصداق برای نظریه رسانه ای بازار پیام ادامه یافت و کاشفی از نویسندگان جوان خواست با استفاده از رسانه های جدید به انتشار آثار خود بپردازند.