معاون گردشگری کشور گفت: طرح ابتکاری ارائه شده توسط سازمان گردشگری ملل متحد با عنوان روستاهای نمونه گردشگری با هدف بهره‌برداری از قابلیت‌های موجود در صنعت گردشگری و با هدف ایجاد تحول، توسعه روستایی و افزایش سطح رفاه و آسایش جامعه تدوین شده است.

به گزارش پارسی پرس ، علی‌اصغر شالبافیان در گفت‌و گو با خبرنگار میراث‌آریا، اظهار کرد: این طرح با هدف حفظ موجودیت و طبیعت روستا، صیانت از تنوع و ارزش‌های فرهنگی آن و ارتقاء سیستم‌های آموزشی در روستاها با هدف افزایش آگاهی روستائیان ارائه شده است.

معاون گردشگری کشور با اشاره به شرایط مورد نیاز برای روستا های متقاضی، افزود: جمعیتی کمتر از ۱۵ هزار نفر، قرار گرفتن در منطقه‌ای که به لحاظ طبیعی دارای ویژگی‌های خاصی است، فعالیت‌های سنتی از جمله کار کشاورزی، جنگل بانی، نگهداری از دام و ماهیگیری و امرار معاش از این راه، دارا بودن کل جامعه از فرهنگ، سبک زندگی و ارزش‌های مشترک و نقش موتور محرکه بودن گردشگری در روستاهای موردنظر از جمله شرایط مورد نیاز روستاهای متقاضی است.

او با بیان این که پرونده روستاها براساس ۹ شاخص مرتبط و با اهداف توسعه پایدار (SDG) ارزیابی می‌شوند، ادامه داد: منابع فرهنگی و طبیعی، ترویج و حفظ منابع فرهنگی، پایداری اقتصادی، پایداری اجتماعی، پایداری محیط زیست، پتانسیل و توسعه گردشگری و ادغام زنجیره ارزش، حاکمیت و اولویت‌بندی گردشگری، زیرساخت و ارتباطات و بهداشت، ایمنی و امنیت از جمله شاخص مرتبط توسعه پایدار است.

شالبافیان یادآور شد: علاوه بر زمینه‌های ارزیابی فوق، برنامه‌ها باید شامل یک فرم توجیهی باشند که در آن باید مواردی را ارائه دهند، به عنوان مثال روستاهای متقاضی باید توضیح دهند که روستا چه انگیزه و ابتکاری برای تبدیل شدن به یک روستای جهانی دارد.

معاون گردشگری کشور در ادامه اظهار کرد: مزایای انتخاب روستا نیز این است که به آنها دیپلم و یا لوح امضا شده توسط دبیرکل سازمان گردشگری ملل متحد (UNTOURISM) اعطا می‌شود. همچنین روستاهایی که جایزه دریافت می‌کنند، از دید و اعتبار بین‌المللی، به‌عنوان نمونه برجسته‌ای از یک مقصد گردشگری روستایی توسعه یافته شناخته می‌شود.

شالبافیان یادآور شد: با توجه به شروع این پروژه از سال ۲۰۲۱، در کشور ایران نیز برنامه ارتقای روستاها بر مبنای شاخص‌های اعلامی توسط سازمان گردشگری ملل متحد در دستور کار قرار گرفت و با ارزیابی‌های به عمل آمده، لیست ۱۳۰ روستا که بیشترین مطابقت را با شاخص‌ها داشتند، شناسایی شد.

پس از طرح موضوع در جلسات میز ملی گردشگری روستایی و همفکری با دستگاه‌های اجرایی و نهادهای حمایتی در حوزه روستا، هر ساله پرونده تعدادی از روستاها ارسال می‌شود که خوشبختانه در مهرماه ۱۴۰۲، روستای کندوان به‌عنوان نخستین روستای ایران، ثبت جهانی شد و در شبکه روستاهای جهانی قرار گرفت.

معاون گردشگری کشور ادامه داد: در سال ۲۰۲۴ کشور ما امکان ارسال ۸ پرونده دارد که پس از بررسی‌های به عمل آمده چند روستا به‌عنوان کاندیداهای ایران به سازمان گردشگری ملل متحد معرفی می‌شوند که می‌توان به روستای ابیانه (استان اصفهان)، روستای کندلوس (استان مازندران)، روستای پالنگان (استان کردستان)، روستای بیشه (استان لرستان)، روستای میمند(استان کرمان)، روستای فهرج(استان یزد)، روستای اصفهک (استان خراسان جنوبی) و روستای قلعه بالا (استان سمنان) اشاره کرد. همچنین دو روستای سهیلی (استان هرمزگان – قشم) و روستای قاسم‌آباد (استان گیلان) نیز در لیست پشتیبانی قرار گرفتند.

او اضافه کرد: در حال حاضر ارزیابی و بازدید میدانی از روستاهای مذکور به عمل آمده، کمیته‌های راهبردی توسعه گردشگری روستاها در استان‌ها شکل گرفته و پرونده‌ها با همکاری ادارات کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان‌ها، در معاونت گردشگری در حال تدوین هستند که تا قبل از موعد ارسال(۱۸ اردیبهشت ماه)، به سازمان گردشگری ملل متحد ارسال شوند.