صنعت فولاد،یکی ازکارآمدترین ظرفیت‌های ویژه کشور است.زمانی ایران بزرگ‌ترین واردکننده‌ فولاد از چین و روسیه بود امااکنون یکی ازقدرت‌ها درصادرات فولاد محسوب می‌شود.

به گزارش پارسی پرس: قطعا یکی از دغدغه‌های تولیدکننده‌های فولاد، بحث ناترازی انرژی است؛ به‌ویژه این‌که در پیک مصرف برق، تمام این واحدها در خاموشی می‌روند.

برای حل این مشکل باید سه مرحله کوتاه‌مدت، میان‌مدت و دراز‌مدت را در‌نظر داشته باشیم.

البته مشکلات، آسیب‌ها و تهدیدات در صنعت فولاد کم نیست و علاوه بر ناترازی انرژی، متاسفانه سیاست‌های خلق‌الساعه نیز آسیب زیادی به تولید در این حوزه زده است.

در حالی‌که باید برای صادرکننده مشوق‌هایی در‌نظر گرفته شود اما به‌جای آن یک‌شبه تصمیمی می‌گیریم که عوارض ۲۰ درصد خروج (صادرات) از صادرکننده گرفته شود.

چنین سیاستگذاری‌های غلطی حتی باعث از دست رفتن بازارهای بین‌المللی می‌شود.

زمانی که بدون در‌نظر گرفتن نگاه کارشناسی، چنین تصمیماتی گرفته می‌شود، نه تنها تولیدکننده آسیب می‌خورد بلکه تجارتی که سالیان سال است تلاش شده تا بازارهای کشورهای اطراف را به‌دست بیاورد، خیلی راحت با قیمت‌های تمام شده از این مسیر حذف می‌شود.

اگر توجه ویژه، حمایت از بخش خصوصی و سیاستگذاری‌ها، قانونگذاری و نگاه نظارتی برای حمایت از بخش تولید و خصوصی باشد، نه تنها مشکلات تولید و صادرات، ارزی و اشتغال حل خواهد شد، بلکه در این شرایط سخت تحریم می‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.

هر آنچه بتوانیم ساماندهی و حمایت از صنایع پایین‌دست را بیشتر کنیم و محصولات تمام شده ما متناسب با استانداردهای روز دنیا و فولاد آلیاژی باشد، قطعا قدرت رقابت‌پذیری ما هم در دنیا بیشتر خواهد شد.