آمريكايي‌ها نياز داشتند كه در ناوهاي پهناور خود وسيله‌اي نقليه داشته باشند كه هم سبك باشد و هم سوخت اندكي استفاده كند.

 خودروي پرايد در كشور ما براي هر كسي شناخته شده‌است. تقريبا هيچ كس در ايران وجود ندارد كه حداقل يك‌بار سوار پرايد نشده باشد. بگذريم از اينكه اين خودروي سبك‌وزن و ارزان قيمت( در مقابل ديگر خودروهاي بازار) جزو پرفروش‌ترين و پرتيراژترين خودروي توليد داخل كشور است.

در اين گزارش ما كاري با اين نداريم كه آيا قيمت پرايد عادلانه‌است يا خير؟ اصلا به اين موضوع هم نمي‌پردازيم كه پرايد خودروي بي‌كيفيت و ناامن است و اكنون تنها در ايران است كه اينقدر متقاضي خريد دارد.

 در اين گزارش ما به اين موضوع مي‌پردازيم كه پرايد، اين خودروي مورد علاقه شركت سايپا از كجا آمد و چگونه از بازار كشور سر در آورد.

بسياري اصل‌ونصب اين خودرو را به شركت كياي كره جنوبي نسبت مي‌دهند و اين خودرو را از طراحي‌ها و ساخت اين شركت مي‌دانند. اين اما تنها گوشه‌اي اندك از تاريخچه پرايد است. زيرا اين خودرو آنچنان ريشه‌اي در آسيا ندارد بلكه يك‌راست از قاره آمريكا به آسيا پا گذاشته‌است. البته طراحي اين خودرو به دست آسيايي‌ها انجام گرفت اما براي اولين بار در يك شركت‌ آمريكايي توليد و در همان آمريكا هم مورد استفاده قرار گرفت. 

جالب است بدانيد كه سفارش‌دهند و سازنده اين خودرو شركت آمريكايي فورد بود كه اكنون همگي ساخته‌هاي اين شركت را جزو باكيفيت‌ترين خودروهاي دنيا مي‌دانند. نكته ديگري كه دانستن آن خالي از لطف نيست اين است كه خودرو پرايد كه فورد آنرا فستيوا ناميده بود در ابتدا در ناو و ناوچه‌هاي نظامي آمريكا مورد استفاده 

گفتني‌است فورد فستيوا در ابتدا به صورت هاچ‌بك طراحي شده بود و پس از چندي كه از روي ناوهاي جنگي به خيابان‌هاي شهري منتقل شد براي آن صندوقي طراحي كردند و فورد فستيوا تبديل به خودرويي شهري شد.

قرار مي‌گرفت. آمريكايي‌ها نياز داشتند كه در ناوهاي پهناور خود وسيله‌اي نقليه داشته باشند كه هم سبك باشد و هم سوخت اندكي استفاده كند. همچنين اين خودرو بايد توانايي سرعت‌گيري سريع را مي‌داشت. البته نه سرعتي كه نتوان ديگر آنرا كنترل كرد! براي همين خودرويي ساخته شد كه در ابتدا فستيوا و بعد پرايد نام گرفت. 

اين خودرو كه توسط مزداي كره جنوبي طراحي شده بود از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۲ توسط شركت فورد توليد شد و در كشورهايي نظير آمريكا، ژاپن و استراليا فروخته شد. البته خودرويي كه به اسم فستيوا از سال ۲۰۰۰ به بعد توليد شد با طرح ابتدايي و اصلي‌ اين خودرو تفاوت داشت و ديگر از حالت خودروي ناوچه‌هاي جنگي خارج شده بود. 

گفتني‌است فورد فستيوا در ابتدا به صورت هاچ‌بك طراحي شده بود و پس از چندي كه از روي ناوهاي جنگي به خيابان‌هاي شهري منتقل شد براي آن صندوقي طراحي كردند و فورد فستيوا تبديل به خودرويي شهري شد. 

جالب است كه فورد فستيوا در آمريكا هم خودروي قشر كم‌درآمد بود اما كيفيتي داشت كه متقاضيان آن سال‌ها را راضي مي‌كرد. 

پس از گذشت چندي اما فورد امتياز اين خودروي سبك و جمع‌وجور خود را به كيا موتورز كياي جنوبي فروخت. اين تصميم در پي عادي شدن روابط كره و آمريكا گرفته شد و همين موضوع زنجيرهاي پيوند آمريكا و كره‌جنوبي را محكم‌تر كرد. 

كيا هم اسم اين خودرو را پرايد گذاشت و در حجمي انبوه دست به توليد آن زد. اين خودرو در كشورهاي آسيايي به سرعت مشتري پيدا كرد. كيا هم اما به توليد طولاني مدت اين خودرو روي نياورد بلكه با تقويت كردن و توسعه دادن طرح اين خودرو مدل‌هاي جديدتري از آن ساخت كه هم از زيبايي بالاتري برخوردار بودند و هم ايرادات پرايد سابق در آن حذف شده بود. 

اين در حالي‌است كه شركت سايپا طرح اوليه اين خودرو كه شباهتي عجيب به فستيوا دارد و تغييري هم در آن اعمال نشده است را همچنان در تيراژي بالا توليد مي‌كند. آن هم در حالي كه پرايدي كه ما اكنون در كشور مي‌شناسيم دقيقا كپي برابر اصلي‌است كه شركت فورد براي ناوهاي آمريكايي ساخته بود. 

نكته اينجاست كه سازندگان اصلي اين خودرو اكنون از خير توليد آن گذشته‌اند و تمركز خود را بر روي طراحي و ساخت خودروهايي گذاشته‌اند كه از كيفيت و زيبايي بسيار بيشتري برخوردار است. در كشور ما اما پرايد همچنان با طرح و ساختاري توليد مي‌شود كه در سال ۱۹۸۲ در آمريكا توليد مي‌شده است. همين موضوع نشان مي‌دهد كه پرتيراژترين خودروي كشور تا چه ميزان مي‌تواند از تاريخ و تكنولوژي به دور باشد.