روزنامه دنياي اقتصاد نوشت: در متن اين پيامك نوشته شده است:« فقط با 50 قسط 100 توماني در رامسر صاحب يك ويلاي مبله شويد». دريافت‌‌كنندگان اين پيامك در ابتدا تصور مي‌كنند اگر فقط 5 ميليون تومان در طول 4 سال بپردازند، مي‌توانند در سبزترين شهر شمالي كشور كه كوچك‌ترين ويلا در آن حداقل 50 ميليون تومان قيمت دارد، صاحب ملك شوند.

اما اصل اين آگهي پيامكي عبارت است از: فروش ويلا در قالب «مالكيت زماني» يا همان «time sharing» كه در اين شيوه، ويلاي مبله‌شده در رامسر به 50 نفر با 50 سهم يكسان فروخته مي‌شود طوري‌كه هر خريدار فقط يك هفته در سال مي‌تواند از ويلا استفاده كند و مابقي روزهاي سال، ويلا به 49 نفر ديگر، اختصاص مي‌يابد.

قيمت واقعي اين ويلا 250 ميليون تومان است كه بين 50 نفر تقسيم مي‌شود. صاحب پيامك مي‌گويد هر سهم از 50 سهم ويلا، پس از خريداري، به نام فرد خريدار منتقل مي‌شود.

حال سوال اين است: آيا استفاده از اين روش براي اقامت يك هفته‌اي در شمال، صرفه اقتصادي دارد؟

همين الان در شهر رامسر، اجاره‌بهاي بهترين ويلاي مجهز به امكانات رفاهي، براي اجاره‌ يك هفته‌اي، روزي حداكثر 500 هزار تومان است. بنابراين اگر قرار باشد با خريد ويلا، فقط يك هفته بتوانيد از آن استفاده كنيد، شايد بهتر باشد، كمتر از اين رقم را براي اجاره بهترين ويلا هزينه كنيد. البته در صورت انتخاب روش اجاره ويلا در مقابل «مالكيت زماني»، يك ريسك تازه‌اي مطرح مي‌شود و آن، افزايش سالانه اجاره‌بها است به اين معني كه اگر امسال براي اجاره يك هفته ويلا، 3/5 ميليون تومان پول لازم است، سال آينده اين رقم به 4 ميليون تومان و سال‌هاي بعد عدد آن از 5 ميليون توماني كه الان براي مالكيت زماني يك ويلا لازم است، تجاوز مي‌كند.

اين درحالي است كه در شيوه خريد مالكيت زماني، عدد پرداخت شده براي كل دوران استفاده –سال‌هاي متمادي- ثابت خواهد بود.