وزیر را ازبدنه وزارت راه و شهرسازی انتخاب کنید، بزرگترین پروژه تاریخ دولت‌های ایران در زمان ادغام وزارت خانه‌های مسکن و شهرسازی و راه و ترابری رقم خورد.

به گزارش پایگاه خبری پارسی پرس: سیدعلی لطفی‌زاده: پس از ادغام وزارت مسکن و شهرسازی با وزارت راه و ترابری در سال ۱۳۹۰، با انتخاب وزیری از داخل این دو وزارتخانه ادغام شده، شاهد انسجام فعالیت‌ها و تحقق اهداف مورد نظر در ادغام دو وزارتخانه بودیم و بزرگترین پروژه تاریخ دولت های ایران با عنوان مسکن مهر در همین زمان در این وزارتخانه شکوفا شد.

نقطه قوت وزیر انتخابی پس از ادغام، انتخاب او از میان کارکنان وزارتخانه و اشراف و شایستگی‌های او بود

انتصاب معاونین و روسای سازمان‌های تابعه و مدیران کل ستادی و استانی از کارکنان همین وزارتخانه، موجب حفظ انسجام و رضایت کارکنان و عدم بروز کمترین مشکلات ناشی از ادغام دو وزارتخانه مستقل شد.

در حقیقت با انتخاب وزیر شایسته و با تجربه، کارآمد و پاکدست از میان کارکنان وزارتخانه و درایت و اشراف او در اداره این مجموعه، مشخص شد که ادغام عامل ناکارآمدی نیست، بلکه انتصابات نابجا موجب معطل ماندن کارها و خسران است.

آغاز حذف کارکنان وزارت راه و شهرسازی از پست‌های مدیریتی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم

متاسفانه با شروع کار دولت یازدهم، شاهد حضور وزیری بازنشسته و با نگاه های کاملا سیاسی و انتصاب مشاورین و معاونین و مدیرانی از خارج وزارتخانه که بیشتر به دنبال منافع اقتصادی خود بوده و موجب دلسردی برای مدیران و کارکنان و نابسامانی شدید در کارهای وزارتخانه بودیم.

در دولت دوازدهم نیز همین روند ادامه یافت و با تغییر وزیر، منصوبین وزیر قبلی از وزارتخانه خارج و متاسفانه وزیر جدید هم علیرغم تذکرات مکرر به رییس دولت مبنی بر انتخاب وزیر از درون وزارتخانه، فردی خارج از بدنه وزارت راه و شهرسازی منصوب و ایشان هم بدون توجه به تذکرات، افراد مختلف و بی ارتباط با وزارتخانه را وارد سطوح مدیریتی وزارت راه و شهرسازی نمود که ثمره آن تغییر مکرر مدیران منصوب شده توسط خود ایشان و مهاجرت اکثر افراد توانمند و لایق از ستاد وزارتخانه به دیگر دستگاه ها به دلیل استمرار حضور افراد بیرونی بوده است.

ادامه اشتباه تزریق وزیر و مدیران وزارت راه و شهرسازی از خارج از بدنه وزارتخانه در دولت سیزدهم

متاسفانه این روند در دولت سیزدهم نیز ادامه و تشدید یافت و با انتخاب فردی خارج از بدنه وزارت راه و شهرسازی، شاهد حضور دسته جدیدی از افراد نابلد، بی تجربه و بعضا متهم به فساد در کارهای این وزارتخانه هستیم.

نتیجه انتصابات نه سال اخیر در این وزارتخانه را در وضعیت مسکن و حمل و نقل کشور چه به لحاظ زیرساختی و چه به لحاظ بهره برداری شاهد هستیم.

عدم آشنایی مدیران انتخابی با وزارت راه و شهرسازی و بی تجربگی و مطامع برخی از آنان موجب گردیده تا ناکارآمدی آنان به پای ادغام گذاشته شود و بجای آنکه واقعیت مورد توجه قرار گیرد، حواشی پررنگ می گردد.

از کارکنان شایسته و دستپاک وزارتخانه برای وزیر و معاونین و مدیران استفاده شود

با شناختی که از کارکنان وزارت راه و شهرسازی وجود دارد، افرادی بسیار شایسته، آگاه، مطلع، کاردان، دلسوز، دستپاک و با تجربه برای مسندهای مختلف مدیریتی در این مجموعه حضور دارند که انتخاب وزیر و مدیران از میان آنان، علاوه بر ایجاد انگیزه و بازگرداندن انگیزه، حس غرور و فرصت خدمتگزاری به کارکنان این وزارتخانه، موجب حل معضلات و ناکارآمدی‌های موجود و ارائه خدمات شایسته به مردم عزیز کشور و انجام فعالیت‌های زیرساختی براساس نیازهای واقعی و همچنین بهره‌برداری بهینه از زیرساخت‌های موجود با اتکا به توان مردم و توجه به سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه خصوصی‌سازی و اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی خواهدشد.

انتزاع بجز کاهش هم افزایی و افزایش هزینه نتیجه‌ای نخواهد داشت

اگر به انتزاع هم درست توجه شود خواهیم دید که حاصل انتزاع اضافه شدن یک وزیر و چهار معاون وزیر و سی و یک مدیرکل استانی به تیم اداره این وزارتخانه خواهد بود و بجز کاهش هم افزایی موجود در منابع و زیرساخت‌های حوزه مسکن و شهرسازی و راه و ترابری و اتلاف وقت و تحمیل هزینه‌های گزاف زمانی و مالی به مردم، دستاوردی نخواهد داشت.

شهرسازی و حمل و نقل دو موضوع درهم تنیده هستند که استفاده از فرصت ادغام می‌تواند موجب کاهش هزینه‌های زمانی و مالی و استفاده مطلوب از منابع گردد.

تنها فایده انتزاع، توجیه عدم تحقق وعده‌ها و برنامه‌های دولت و خرید زمان برای مسئولینی که به دلیل ناشایستگی موجب نارضایتی مردم شده‌اند خواهد بود.

بیایید اشتباهات قبلی را تکرار نکنیم