هدف‌گذاري در حوزه اعتياد كشور، مبتني بر سياست‌هاي كلي مبارزه با موادمخدر ابلاغي مقام معظم رهبري (مدظله‌العالي) است و همه دستگاه‌ها بايد با استفاده از امكانات خود، در مهار اين پديده شوم تلاش كنند.
به گزارش روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ دكتر محمدباقر صابري‌زفرقندي در گفت‌وگو با پايگاه اطلاع‌رساني ستاد در خصوص اعتقاد يكي از اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي مبنی بر نبود برنامه صحيح و هدف‌گذاري مشخص در حوزه مقابله با اعتياد گفت: هدف‌گذاري در حوزه اعتياد كشور، مبتني بر سياست‌هاي كلي مبارزه با موادمخدر ابلاغي مقام معظم رهبري (مدظله‌العالي) و در راستاي قوانين موجود است و همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها نيز بايد با بسيج همه جانبه امكانات مادي و معنوي خود، در مهار اين پديده شوم تلاش كنند.
وي تاكيد كرد: وظيفه ستاد مبارزه با موادمخدر هماهنگي همه دستگاه¬هاي عضو ستاد است و وظيفه اجرايي نداشته و ندارد، ليكن اين مهم خصوصاً در حوزه درمان مورد تاييد است كه متولي اصلي درمان كشور در حوزه درمان اعتياد به دليل ايجاد ساختارهاي موازي تضعيف شده و اصلاح اين امر نيز به همت فوري و مداخله كارشناسي مجلس بستگي دارد كه انتظار از كميسيون بهداشت و درمان مجلس نيز در اين زمينه دو چندان است.

مديركل درمان و حمايت‌هاي اجتماعي ستاد همچنين در خصوص اين ادعا كه در حوزه پيشگيري و از بين بردن اعتياد تقريباً هيچ كار موثري جز ساخت فيلم‌هاي سينمايي و به تصوير كشدن افراد معتاد بدبخت انجام نشده است، اظهار داشت: حوزه پيشگيري از اعتياد دامنه¬اي به وسعت تمام اقدامات اقتصادي ـ سياسي و فرهنگي در كشور دارد و اگر بپذيريم اعتياد يك معضل فردي ـ اجتماعي، رواني و معنوي است، منوط كردن حوزه پيشگيري به چند فيلم و نمايش نادرست است و به طبع آن نيز نتايج نادرست¬تري حاصل مي¬‌شود.
صابري ادامه داد: همچنين اگر حوزه اجتماعي و معنوي را عامل اصلي در شروع و تداوم اعتياد بدانيم، آنگاه نقش فرهنگ اعم از كتاب و فيلم و ادبيات در پيشگيري از اعتياد غيرقابل انكار مي¬شود.
وي گفت: اگر بپذيريم كه ما فرهنگ غني ملي و مذهبي داريم و با اين حال اعتياد مشكل عمده جامعه ما است پس بايد اعتراف كنيم كه كم كاري¬هاي كليت كشور و نه بخش خاصي از آن، اعم از حوزه هاي علمي و ديني و دانشگاهي، به‌درستي به وظايف خود عمل نكرده‌اند.
اين مقام مسوول در ستاد تصريح كرد: سؤال اين است، اگر مباني ديني و شيعي در حوزه فرهنگ آنگونه كه بايد در جامعه جاري و ساري مي¬شد باز هم معضلي بنام اعتياد وجود داشت؟ همچنين در حوزه اجتماعي بحث اقتصاد خصوصاً فقر و نابرابري، سخت بودن معيشت و حرام خواري به معني كسب مال از طريق نامشروع را نمي¬توان به سادگي ناديده گرفت و نقش آن در پيشگيري يا شيوع اعتياد را ناچيز شمرد.
صابري افزود: آيا مي¬توان انكار كرد كه اعتياد به عنوان يك بيماري اجتماعي ارتباطي با سطح شاخص¬هاي فرهنگي كشور ندارد؟ و يا اگر تلاش همه مسؤولين فكري و اجرايي در جهت ارتقاء شاخص‌هاي فرهنگي كشور مبتني بر آموزه‌هاي ديني و ملي باشد، باز هم شاهد اعتياد در سطح وسيع و گسترده كه تهديد كننده جامعه باشد خواهيم بود؟
وي تاكيد كرد: اگر كسي كه خود در مؤثرترين مركز قانون‌گذاري كشور حضور دارد، مدعي شود كه در حوزه پيشگيري هيچ كار مؤثري انجام نداده¬ايم، آيا نمي‌توان نتيجه گرفت كه يكي از اولين كم‌كاري‌ها در حوزه قانون‌گذاري و بعد ساير قوا است.
صابري افزود: شاخص ميزان مطالعه كتاب در كشور، تعداد توليدات فرهنگي و هنري ماندگار، تيراژ كتب منتشر شده، تعداد دانشجويان نخبه مدارس ديني و علوم اجتماعي، تعداد مقالات منتشر شده در اين حوزه¬ها تحقيقاً مي¬تواند نسبت عكسي با ميزان شيوع اعتياد در هر كشوري داشته باشد.

 وي همچنين در خصوص اين ادعا كه تمام اقدامات در راستاي مبارزه با اعتياد خلاصه مي¬شود و در حوزه پيشگيري و درمان كار مؤثري انجام نشده است، گفت: در حوزه مقابله نيز اگر بپذيريم كه معضل اعتياد امروز فراتر از يك موضوع شخصي، محلي و حتي كشوري است و دست‌هاي پيدا و پنهان نظام سلطه با اهداف امنيتي در پشت آن وجود دارد، بايد اعتراف كنيم كه علي‌رغم همه تلاش‌ها و هزينه‌هاي قابل تقدير كشورمان در اين زمينه، هنوز راه¬هاي نرفته زيادي را در پيش رو داريم، به‌عنوان مثال وجود شبكه¬هاي تهيه و توزيع مواد كه به راحتي فعالند و در واقع سرپنجه قاچاقچيان و كارتل هاي بزرگ موادمخدر هستند، نشان مي¬دهد كه اقدامات جدي‌تر و صرف هزينه‌هاي گزاف‌تري لازم است.
صابري افزود: بديهي است نمي¬توان به بهانه پيشگيري و درمان از مبارزه بي امان، قاطعانه و مبتني بر شواهد علمي غفلت كرد و هيچكس نيز ادعا نمي¬كند كه روش‌هاي مبارزه در دنيا و كشور ما نياز به نقد كارشناسي ندارد.
اين مقام مسوول در ستاد بيان داشت: ايران از جمله كشورهايي است كه در حوزه درمان و خصوصاً درمان‌هاي جايگزين دست‌آوردهاي قابل تقديري داشته است و همچنين مراجعه به گزارشات بين‌المللي و مروري بر گزارش سالانه دستگاه‌هاي اجرايي و مسوول درمان كشور نيز به خوبي وسعت و عمق ارائه خدمات درماني به معتادان را نشان مي¬دهد.
صابري گفت: انتظار از درمان اعتياد، آن انتظاري كه از درمان در ساير بخش‌هاي طب وجود دارد، نيست، بلكه امروزه برنامه‌هاي كاهش آسيب كه در آن توزيع سرنگ و كاندوم فارغ از مصرف يا عدم مصرف مواد در دستور كار است نيز به‌عنوان موفقيت‌هاي درماني قابل ارزيابي است.

 مديركل درمان و حمايت‌هاي اجتماعي ستاد با اشاره به متولي حمايت از كلينيك‌هاي مثلثي افزود: اين كلينيك‌‌ها، مراكزي هستند كه در معاونت بهداشتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي براي درمان ايدز در معتادان تزريقي به همراه مشاوره خانوادگي كه سه ضلع يك مثلث حمايتي را تشكيل مي‌دهند، راه‌اندازي شده‌اند و هدف اصلي آنها، برنامه‌هاي مشاوره و اقدامات كاهش آسيب براي كنترل انتشار ويروس HIV است و البته سازمان بهزيستي در اين زمينه وظيفه¬اي به عهده ندارد.