علی دایی، سرمربی راه‌آهن که امسال نتایج خوبی را با اين تيم در ليگ برتر به‌ دست آورده، قبل از بازی با پرسپولیس و در کنفرانس مطبوعاتی‌اش صحبت‌هایی را مطرح کرد که به مذاق مدیران قرمزها خوش نیامد و حاشيه‌هايي را ايجاد كرد. دایی در صحبت‌هایش عنوان کرده بود که مطالبات خود را از پرسپولیس دریافت نکرده و انگار گوش شنوایی در اين زمينه وجود ندارد. دايي تهديد كرد در صورتي كه پولش را نگیرد هفته آینده از پرسپولیس به کمیته انضباطی شکایت مي‌كند. صحبت‌های دایی واکنش تند محمد رویانیان را به‌دنبال داشت.

رویانیان در حالی که تنها چند ساعت به بازی پرسپولیس و راه‌آهن باقی مانده بود، ادعاهاي تند و تيزي را علیه دایی مطرح کرد و به اين ترتيب يك ماجراي تازه را كليد زد. رویانیان با جمله«عزیز پرسپولیسی! تمام شهرت و درآمد خود را از پرسپولیس داری اما قلبت تنها برای خودت می‌تپد،

نه موفقیت پرسپولیس» وارد دعوا با دایی شد. همان طور كه پيش‌بيني مي‌شد بعد از پایان مسابقه هم دایی صحبت‌های رویانیان را بی‌پاسخ نگذاشت و با حرف‌هایش آتش دعوا را شعله‌ورتر کرد. دایی خطاب به رویانیان گفت: «نمی‌توانی من و علی کریمی را خراب کنی. تا حالا مجیزمان را می‌گفتی اما نمي‌دانم چه شد كه ناگهان ما آدم‌هاي بدی شدیم؟ تو كه با یک امضا آمده‌ای و با یک امضا هم می‌روی، یا خدا و یا زهرا گفتن‌ مرا رقص و پایکوبی می‌دانی اما بايد بداني مسلمانی به اعتقاد به ریشه است، نه به ریش گذاشتن.»

علي دایی که بیشترین بازی‌ ملی و تعداد گل ملی را در كارنامه‌اش دارد، پیش از این با بسياري از چهره‌هاي شناخته شده فوتبال ايران وارد دعواهاي كلامي شده بود. محمد مایلی‌کهن، علی ‌کفاشیان، علی پروین، امیر قلعه‌نویی، حبیب کاشانی، علی کریمی، کریم باقری، حمید استیلی و محمدحسن انصاری فرد نفراتی هستند که آرشیو درگیری‌های دایی با آنها در ذهن اهالی فوتبال به ثبت رسیده است.

1 – پس از شکست تیم ملی ايران مقابل عربستان به رهبري دايي و در ورزشگاه آزادی، مسئولان فدراسیون فوتبال تصمیم گرفتند اين مربي را از سمت خود برکنار کنند. بعد از این اتفاق چند صباحی از دایی خبری نبود اما وقتي عدم صعود ايران به جام جهاني قطعي شد، او به رسانه‌ها چراغ سبز نشان داد و به شدت به كفاشيان تاخت. او گفت کفاشیان از خودش قدرتی ندارد و تنها اسمش رئيس فدراسیون است. دایی به کنایه گفته بود کفاشیان حتي در حد بلند كردن يك ليوان آب هم در فدراسيون استقلال ندارد.

2 – ۷ دی ماه 1388 دایی از سوی حبیب کاشانی برای مدت یک‌سال و نیم به عنوان سرمربی پرسپولیس منصوب شد. در ابتدا همه چیز خوب بود و حتی دایی عنوان کرد از کار کردن با کاشانی خوشحال است اما بعد از مدتی آنها به دشمناني قسم خورده تبديل شدند. دايي يك بار از سرمربيگري در پرسپوليس استعفا داد اما حبیب کاشانی با استعفای او موافقت نکرد. در اواخر دهمين دوره ليگ حرفه‌اي اختلافات دایی و کاشانی به حدی رسیده بود که دایی اعلام کرد كاشاني از قبل با مربی و بازيكنان دلخواهش براي فصل آينده به توافق رسیده است. بعد از قهرمانی پرسپولیس در جام حذفی در انزلی، دایی با نارضایتی روی سکوی قهرمانی آمد و بعدها با طعنه به كاشاني گفت: «آقایان به همراه دوستان خود روی سکو آمدند و مدال گرفتند اما بازیکن من بی مدال ماند.» در آن زمان روزنامه منتسب به باشگاه نیز دایی را مورد انتقاد شدید قرار می‌داد و به هر شکلی که می‌شد از کاشانی حمایت می‌کرد.

3 – در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰حمید استیلی توسط کمیته فنی پرسپوليس به عنوان سرمربی انتخاب شد و دایی که آن زمان‌برای استراحت به خارج از کشور رفته بود، این باشگاه را ترک کرد. دایی اعلام کرده بود در صورتی در پرسپولیس می‌ماند که مدیرعامل باشگاه از سوی هیات مدیره انتخاب شده باشد. با شروع لیگ و آغاز به كار استیلی،‌ تماشاگران در همان بازی اول مقابل ملوان و در دقیقه 30 علي‌دایی را تشویق کردند. از آن پس در همه بازي‌ها این داستان ادامه داشت تا جایی که حبيب کاشانی تواني براي ادامه كار در پرسپوليس در خود نديد و كنار كشيد. دایی با خود استیلی هم در مقاطعی وارد درگیری‌های لفظی شد و گفت او به ناحق جایش را روی نیمکت پرسپولیس گرفته است.

4 – دایی در ۲۳ تیر ۱۳۹۰ به عنوان سرمربی راه‌آهن که مدیریتش برعهده محمدحسن انصاری‌فرد بود، انتخاب شد. او ابتدا رابطه حسنه‌ای با انصاری فرد داشت اما در اواخر فصل مدیرعامل وقت راه‌آهن به‌دنبال این بود كه مربی دیگری را جایگزین دایی کند. دایی هم كه از بدهی‌های باشگاه به ستوه آمده بود، در فصل جديد با بیان اینکه مدیریت انصاری‌فرد ضعف داشت، کارش را با مديریت جدید آغاز کرد تا انصاری‌فرد هم از قطار راه‌آهن پیاده شود.

5 – علي دايي خطاب به رويانيان گفته نمي‌تواند امثال او و علي كريمي را پيش هواداران پرسپوليس خراب كند. اين در حالي است كه دايي و كريمي هم در گذشته‌اي نه چندان دور دعواهاي دامنه داري با يكديگر داشتند. او زماني كه سرمربي تيم ملي شد در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2010 قید استفاده از کریمی را زد و با اینکه خیلی‌ها برای آشتی اين دو پادرمیانی کردند، تا زماني كه دايي در تيم ملي حضور داشت، خبري از علي كريمي در اين تيم نشد.

6 – علي دایی در مقطعي حتي با علي پروين هم به بن بست رسيد. او در برنامه نود ادعاهايي را عليه پروين مطرح كرد و پروين هم در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان پاسخ شاگرد سابقش را داد. او گفت علي دایی معروف است اما محبوب نیست و نمی‌تواند دو تا روپایی بزند. هر دو طرف از طریق آشنایان خود يكدیگر را به شدت تهدید کرده بودند اما آنها سرانجام در جلسه‌ای با حضور مسئولان سازمان تربیت‌بدنی آن زمان، بالاجبار از موضع خود کوتاه آمدند و آشتي كردند.

7 – بحث و جدل بين دایی و امیر قلعه‌نویی بیشتر در مورد مسائل تیم ملی بود. دایی که بعد از حذف ایران از جام ملت‌های آسیا در سال 2007 جایگزین قلعه‌نویی شده بود، برنامه‌های مربیان پیشین را بی‌پروا به نقد می‌کشید و قلعه‌نويي هم در پاسخ دادن به او کم نمی‌آورد.

8 – مشكلات حل‌ناشدنی میان دایی و محمد مایلی‌كهن ریشه در تاریخی دور و دراز دارد. از زمانی كه دایی بازیكن و مایلی‌كهن سرمربی تیم ملی بودند، این اختلافات آغاز شد و هنوز به پایان نرسیده است. رابطه دایی و مایلی‌كهن در این سال‌ها فراز و نشیب زیادی داشته اما هرگز رنگ آشتی و رفاقت را ندیده است. در روزهای اوج این جنگ‌ و جدل‌ها مایلی‌ كهن، دایی را با لفظ «آقا قلدره» خطاب قرار می‌داد و دایی هم به مایلی‌ كهن را «داروغه شهر» مي‌ناميد.

هرچند سابقه طولاني علي دايي در دعواهاي كلامي باعث مي‌شود مخاب حق كمتري را براي او قائل شود، اما جنس مجادله اين مربي با محمد رويانيان تا حدودي متفاوت به نظر مي‌رسد. اين بار اين مديرعامل پرسپوليس بود كه دعوا را آغاز كرد و شايد سكوت پرافتخارترين فوتباليست تاريخ ايران در مقابل كسي كه هنوز مراحل آشنايي با

ورزش فوتبال را به طور كامل پشت سر نگذاشته، به نوعي ظلم به فوتبال به شمار مي‌رفت.