مسعود درخشانعضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه داستان تولید افسانه‌ای عربستان به پایان رسیده است در همایش تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی در حوزه صنعت نفت در هفدهمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش اظهار داشت: اهمیت واقعی هاب استراتژیک انرژی ایران بعد از یک تا حداکثر ۲ دهه آینده ظاهر می‌شود،چراکه در آن زمان ذخایر متعارف نفت و گاز اروپا و آمریکا به شدت کاهش یافته است.

وی افزود: این تصور که انرژی‌های نو و تجدید‌پذیر بتوانند جایگزین انرژی فسیلی شوند، تئوری است که پس از گذشت این زمان که غلط بودن آن مشخص خواهد شد.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: از انرژی‌های فسیلی غیرمتعارف مانند شیل اویل و شیل گاد تصویر خوشبینانه‌ای ایجاد شده است.

وی تصریح کرد: نقش انرژی‌های تجدید‌پذیر و منابع فسیلی غیرمتعارف بیش از اندازه بزرگ شده است تا دنیا نگران کمبود انرژی فسیلی نشود و این سیاست شناخته‌ شده‌ای از سوی رسانه‌های مغرب‌زمین است.

درخشان اضافه کرد: اما مطالعات مستقل دانشگاهی نشان می‌دهد تا آینده قابل پیش‌بینی چیزی جای انرژی‌های فسیلی متعارف را نخواهد گرفت و در یکی دو دهه آینده کمبود آنها به شدت احساس خواهد شد.

درخشان گفت: گزارش‌های OECD,IOEA و دیگر سازمان‌های مرتبط با انرژی نیز با وجود بروز خوشبینانه در آنها این نظر را تائید می‌کنند.

وی تاکید کرد: به همین دلیل جایگاه استراتژیک ایران در مرکز این بیضی انرژی غیرقابل انکار خواهد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: از این لحاظ فرصت‌های زیادی برای کشورهای منطقه وجود دارد، اما تبیین همین مسئله برای کشورهای این حوزه بسیار مهم است و ایران باید اهمیت استراتژیک این مسئله را برای این کشورها مشخص کند.

وی با اشاره به حاکمیت رئیس بعضی از این کشورها گفت: باید با اطلاع‌رسانی جامعه کارشناسان آن کشورها را متوجه این قضیه کرد،چرا که در آینده وقتی نیاز جهان به ذخایر این بیضی استراتژیک روشن شد سرمایه‌گذاری‌های بزرگی موردنیاز خواهد بود که باید از هم‌اکنون ایجاد شود.

وی افزود: کوشش ایران برای ایجاد بازارهای سرمایه‌گذاری مشترک به خصوص با همسایگان حوزه نفت و گاز این کشورها را با اقتصاد آنها پیوند خواهد زد.

درخشان با بیان اینکه تا ۹۰ درصد تولیدات لازم برای این سرمایه‌گذاری‌ها در کشورهای منطقه قابل دسترس است،گفت: ایجاد پالایش‌ها، صنایع پتروشیمی، خطوط دیگر و دیگر موارد نیازمند یک ارتباط استراتژیک صنعتی برای تامین تجهیزات بین اعضای این بیضی انرژی است.

وی تاکید کرد: اگر ایران رایزنی خود را از عراق و روسیه آغاز کند بقیه نیز متوجه خواهند شد که حضور در این اتحادیه منافع بزرگ و طولانی مدتی برای آنها خواهد داشت.

وی تصریح کرد: ما به چیزی شبیه اوپک نیاز داریم، چنانچه اگر اوپک برای ساماندهی تولید و صادرات نفت تشکیل شده اما در مقطعی از تاریخ هستیم که نیاز به یک آپتک یعنی یک سازمان جدید فنی سرمایه‌گذاری و اقتصادی در این بیضی استراتژیک انرژی به شدت احساس می‌شود؛‌ این سازمان باید از ایران، عراق و روسیه تشکیل شود.

وی اضافه کرد: در چنین چارچوبی رهبریت ایران در ایجاد این اتحادیه می‌تواند بسیار مهم باشد.

این استاد اقتصاد اضافه کرد: برای تشکیل این اتحادیه به بازار بزرگی نیاز داریم که در این راستا بازارهای ایران و عراق تعیین کننده است،در عین حال روسیه نیز شدیدا نیازمند ازدیاد برداشت در سالهای اخیر خواهد بود.

وی تاکید کرد: عربستان نیز در حوزه ازدیاد برداشت با مشکل مواجه خواهد شد. داستان تولید افسانه‌ای نقص آن تمام شده است اما نقش نظام سیاسی آن را در برابر این اتحادیه نمی‌توان نادیده گرفت.

وی در ادامه با بیان اینکه نقش بورس‌های نفتی کمتر از همکاری‌های فنی و اقتصادی نیست،گفت: بر اساس یک سنت تاریخی بورس‌های نایمکس و آیس معاملات کاغذی نفت خام را انجام می‌دهد اما چرا ما خودمان این کار را برعهده نگیریم.

وی اضافه کرد: به ما قبولانده‌اند که نمی‌توانیم و شاید کشوری در این منطقه جرات قدم گذاشتن در این حوزه را نداشته باشد اما ایران با استقلال سیاسی فضا را برای این حرکات تهاجمی آماده کرده است.

وی با بیان اینکه بورس‌ها و معاملات کاغذی در مرز دانش مدیریت مالی قرار دارد،گفت: مدیریت ریسک و فیوچر توانسته ریسک را کمی و عددی و قابل مبادله کند اما از سوی دیگر جهان را به دلیل ویژگی‌های سرمایه‌داری با مخاطره مواجه کرده است.

این استاد برجسته اقتصاد انرژی تاکید کرد: ایران با استقلال سیاسی و تکیه بر موازین شرعی که اتخاذ سیاست‌های پرمخاطره را نهی می‌کند می‌تواند گام بزرگی در این راستا بردارد.

وی افزود: نه تنها از بین بردن انحصار بورس‌های دنیا به این وسیله ممکن می‌شود بلکه به کشورهای جهان نشان می‌دهد استفاده از دانش مالی با ضوابط خاصی می‌تواند بدون ایجاد بحران به دنیا کمک کند.

وی تصریح کرد: شاید تصور کنیم که تحریم به ما اجازه نمی‌دهد در این حوزه پیش برویم اما مسائل مربوط به اواخر قرن بیستم نشان داد که عقلانیت اقتصادی در حال حاکم شدن بر سفاهت بحث سیاستمداران در غرب است.

وی افزود: قرن ۱۲ قطعا قرن عقلانیت اقتصادی و سیاستمداران کم فهم و رادیکال باید عقلانیت اقتصادی را بپذیرند.

درخشان تاکید کرد: این عقلانیت ایجاب می‌کند که این بیضی انرژی و هاب انرژی نقش خود را پیدا کند و تحقیقات ما نشان می‌دهد یک یا حداکثر ۵/۱ دهه آینده به نام تحریم اقتصادی در ادبیات جهان وجود نخواهد داشت.

وی اضافه کرد: ادبیاتی مانند تحریم ادامه برداشت‌های استعماری قرن ۱۹ بود اما قرن ۲۱ قرن عقلانیت اقتصادی و مینی‌موم هزینه و ماکسیموم سود است.

وی با بیان اینکه جهان تک‌قطبی در حال از میان رفتن است گفت: برای ما در ایران مسئله تنها اتخاذ سیاست‌های صحیح اقتصادی حداکثر در یک دهه است و بعد از آن قدرت ایران مشخص خواهد شد.