×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

false
true
true

قبل از آنکه پا به عرصه حرفه ای خبر و رسانه بگذاریم، وقتی با صد امید و آرزو برای تحصیل روزنامه نگاری پا به دانشگاه گذاشتیم و صد البته غافل بودیم که گویا این رشته تحصیلات هم طلب نمی کند و عزیزانی بی تجربه و تحصیل پله های موفقیت زود به زود طی می کنند،

برای  ما
در کتابها و مثال ها از روابط عمومی ها تعاریفی به عمل آوردند و گفتند بزرگان علوم
ارتباطات،  روابط عمومی را این گونه تعریف
می کنند:

دایره المعارف امریکانا روابط عمومی را
بدین شکل تعریف کرده است
:

يک زمینه فعالیت است مربوط به روابط سازمانهای
صنعتی، شرکتها، مشاغل، دولت، اتحادیه
هاو یا سایر سازمانها
که هریک با مردمی چون کارمندان، مشتریان،سرمایه داران، تهیه کنندگان، اعضا احزاب سیاسی
ویا عامه مردم روبرو هستند، کارهای روابط عمومی شامل است برتنویر افکار عمومی، ارزیابی
وتفسیر آن به حسب منافع یک سازمان، شناساندن سازمان به مردم مربوط به خود وهمچنین آن
مردم به سازمان
” 

دکتر حمید نطقی بنیانگذار روابط عمومی علمی در ایران
در تعریفی  که از روابط عمومی از او خواسته
شد معتقد است
:

 روابط عمومی”  وکیل مدافع سازمان در بیرون و مدعی العموم در داخل
سازمان است
.

در کتاب ” چگونه روابط عمومی کنیم ” در
تعریف روابط عمومی آمده است
:

    فن ایجاد حسن رابطه و تفاهم متقابل است بین افراد جامعه با هیات مدیره
موسسه وآئینه یک موسسه است هر چه شفافتر و بهتر
.

دایره المعارف ” وبستر ” می نویسد :

روابط عمومی” همان چیزی است که اگر درست شناخته شود و به طور اصولی
به آن پرداخته  شود عنصری اساسی برای به تحقق
پیوستن ارزشها، ایجاد تفاهم متقابل، درک درست واقعیت، موقعیتهای شغلی و اجتماعی و صدها
هدف دیگر است
.

بگذریم…

زمان گذشت و ما وارد عرصه اطلاع رسانی و خبر نویسی شدیم و در تعامل با
وزارتخانه ها، نهادها، سازمان ها و شرکت های خصوصی قرار گرفتیم و مسئولان محترم
روابط عمومی پلی شدند میان ما و ارگان مربوطه 
و از آنجا قصه آغاز شد که گویا روابط عمومی نه تنها آنچه در کتابها آموخته
بودیم نبود که شگفتی هایی در این حرفه وجود دارد مثال زدنی ! و چرا اصلا این حرفه
روابط عمومی نام گرفته جای بسی تعجب دارد که صد البته اگر نام می گرفت: روابط
خصوصی بهتر و متین تر بود ! چرا؟

عرض می کنم.

با احترام به صاحت مقدس بزرگوارانی که در این عرصه عرق جبین می ریزند
و به ادب و تشریفات و احترام و خلاقیت در برخورد با اصحاب رسانه و ارباب رجوع
نهایت بزرگواری را به خرج می دهند، به نکاتی صادقانه و از سر دلسوزی برای همکاران
خبرنگار و روابط عمومی عزیز اشاره می کنم که همه ما آنها را به خوبی می دانیم اما
نمی دانیم به کدام دلیل نانوشته و ترس از چه چیز این مسائل را بازگو و حل نمی کنیم
.

 پارسی پرس با توجه به رسالت
رسانه ای خود در این روز بر خود واجب می داند برای روشن شدن برخی موضوعات به شفاف
سازی در برخی مسائل بپردازد.

در ماهنامه تخصصي روابط عمومي -شماره ۶۶ آمده است : روابط عمومي ،آينه يك سازمان است ،هرچه شفاف تر
بهتر

 

روابط عمومي ،بايد درخدمت
مديريت باشد نه مدير

روابط عمومي ،بايد برالگوهاي
تعاملي تكيه كند

روابط عمومي ،يعني نفوذ درافكار
عمومي

روابط عمومي بايد مردم را
به حقوق خود آگاه نمايد

روابط عمومي محل نگهداري اشياء
عتيقه نيست!

 روابط عمومي ها نبايد توجيه گر سياست هاي غلط باشند

 

روابط عمومي ها بايد صداقت
را محور فعاليت خود قراردهند كار روابط عمومي ،وصل كردن است نه فصل كردن!

برخی مواقع به نظر می رسد
جمله باید بر عکس می شد، همچون کار شگرفی که روابط عمومی وزارت صنعت از پیش از
ادغام و قبل از  حضور جناب آقای پرسان به
عنوان مدیر کل روابط عمومی آغاز کرده و به فصل کردن رسانه ها از این وزارتخانه
اقدام کرده و همچنان به همین روش عمل کرده و بعد از وصل شدن تجارت و صنعت و معدن
باز هم به فصل کردن رسانه ها ادامه داد و بی آنکه مشکل خاصی با آنها داشته باشند
یا بر خلاف ضوابط قانونی و اخلاقی رفتار کرده باشند فقط به دلیل آنکه از قیافه
خبرنگار راضی نیست یا از اسم رسانه استقبال نمی کند،  با آن به بی مهری برخورد کرده و کاملا گزینشی
با آنان برخورد می نماید.

در کدام قانون روابط
عمومی به صراحت بیان شده است که متولیان آن اجازه دارند رسانه ها را به دلخواه
انتخاب کنند؟

مگر نه اینکه مجوز فعالیت
هر رسانه توسط معاونت محترم مطبوعاتی وزارت ارشاد صادر می شود و اگر رسانه ای از
قانون تخطی کرد فقط این وزارتخانه است که حق انحلال رسانه را دارد یا در موارد
قانونی با انتشار جوابیه و دادخواست حقوقی ، روابط عمومی حق دارد که رسانه ای را
از خود براند؟ راستی اگر وظیفه خطیر فصل کردن رسانه ها به عهده روابط عمومی همه
وزارتخانه هاست چرا معاونت مطبوعاتی زحمت مسائل مربوط به  مطبوعات را به عهده می گیرد؟

گزینش خبرنگاران خاص توسط
شرکت ها و نهادهای  زیر مجموعه این
وزارتخانه همچون ، ایران خودرو، شورای اصناف، استاندارد، سازمان گشترش و … برای
نشست های خبری ، برای  دیدار صمیمانه با
وزیر محترم، گزینش رسانه ها برای  اهدای
هدیه روز خبرنگار، گزینش برای اهدای عیدی، گزینش خبرنگاران خاص با لابی های پنهان
برای درج آگهی در رسانه ها و … معنایی از روابط عمومی در خاطر می آورد یا روابط
خصوصی؟

 داستان فقط به وزارت صنعت ، معدن و تجارت ختم
نمی شود، این قصه سر دراز دارد، روابط عمومی محترم وزارت تعاون و رفاه در لاک
دفاعی خویش فرو فته و هیچ آثار و نشانه ای از خود بجا نمی گذارد. جلو در غار روابط
عمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تار عنکبوت گرفته و از لای سوراخهای تار
عنکبوت آگهی ها جابجا می شود و کسینام و نشان و ایمیل کارشناسان روابط عمومی این
وزارتخانه به عنوان یک راز و بریا نمونه ای عتیقه در گنج خاطرات ارتباطی ترین
وزارتخانه کشور به یادگار مانده است . باشد که عبرتی باشد برای دیگران!

همه چراغ های روابط عمومی
وزارت نیرو خاموش است! در این ساختمان مجلل شیشه ای در تقاطع خیابان ولیعصر- نیایش
هیچ صدایی به گوش نمی رسد! اما آگهی های سدها و نیروگاه ها سر از رسانه ملی در می
آورد و برخی روزنامه های سوگلی!  و همین
گونه رفتار می کنند روابط عمومی های حوزه هنری، سازمان سرمایه گذاری خارجی و…

وزارت راه در عظیم ترین
نمایشگاه راه و شهرسازی که صدها مهمان در آنجا حضور دارند و میلیاردها ریال خرج
نمایشگاه شده است از پذیرایی از خبرنگاران امتناع می کند و در برنامه های خود عده
ای را از رسانه های محبوب خود شامل فارس و ایسنا و ایرنا و مهر در طبقات زیرین
پذیرایی می کند و با بقیه شرکت کنندگان در نشست شبیه مزاحمان دور شیرینی رفتار می
کند.

 

به نظر شما روابط خصوصی
در این میان حکم می کند یا روابط عمومی ؟

سازمان همکاری های
اقتصادی اکو در چارت سازمانی خود اصلا جایگاهی به نام روابط عمومی تعریف نکرده است
و از خود سئوال می کند چرا به موفقیت نمی رسد؟

در واحد روابط عمومی مرکز
مطالعات و پژوهش های وزارت خارجه که اصلی ترین مرکز ارتباطات و تعامل اندیشه های
روز جهانی است خاطرات ۴۰ سال گذشته مرور می شود و این مرکز هنوز با نوار کاست
سخنرانی بزرگان را ضبط می کند و در مجامع عمومی حتی آنها را در اختیار خبرنگاران
حاضر نیز قرار نمی دهد!

منطقه آزاد ارس مدیرعامل
ندارد ولی چنان روابط عمومی قوی ای آنجا را اداره می کند و هر روز در آنجا خبر
سازی می شود  که در شگفت می مانی که چطور
سه چهار نفر یکه و تنها این جریانات خبری را به این خوبی اداره می کنند و مبالغ
هزینه های این روابط عمومی گسترده که از قضا، یکه و تنهاست و با هیچ رسانه ای
ارتباط نمی گیرد چگونه خرج می شود؟ اندر عجایب خلقت هم این است که  این روابط عمومی هم روابط خصوصی دارد فقط با
خودش و نه با هیچ رسانه دیگر! مدیر روابط عمومی به تازگی هم می خواهند نخستین
تلویزیون شهری را هم تاسیس کند، خرج زیادی هم ندارد لابد، حالا شما پیدا کنید
پرتقال فروش را …

و ده ها مرکز روابط عمومی
دیگر که بر خلاف اصول حرفه ای و اخلاقی ضوابط را زیر پا گذاشته و روابطی با آنچه
خود در قاموس خویش تعریف می کنند رفتار می نمایند و امیدواریم که شائبه ای در مورد
روابط عمومی های دولتی ایجاد نشود زیرا روابط عمومی های خصوصی به دلایل حیطه
فعالیت های کوچکتر از دایره بررسی دورتر هستند 
و صد البته که شرکت ها و نهادهای خصوصی به دلیل اهمیت روابط عمومی در تاثیر
گذاری شرکت و فروش کالا و خدمات ، رفتار حرفه ای تر و مناسب تری از خود نشان می
دهند.

سالی ده ها همایش روابط
عمومی از نوع کلاسیک و سنتی برگزار  می شود
و ما در اصلی ترین مسائل ارتباطی خود از اصلی ترین مراکز رسمی روابط عمومی مملکت
دچار نقصان هستیم. هنوز در پاسخ سلام گفتن در مانده ایم و همایش روابط عمومی
الکترونیک برگزار می کنیم!  جالب آنکه
همکاران خبرنگار ما با وجود همه  اهانت ها
برخی از سر وظیفه خطیر اطلاع رسانی و برخی برای دریافت هدایای ناچیز روابط عمومی
خیلی راحت از کنار روابط خصوصی ها می گذرند و در مواقع لازم هم در پس پرده خصوصی
سازی روابط عمومی ها جا و مکانی برای خود پیدا می کنند.

البته امید این است که
این یادداشت به غرض ورزی برداشت نشود و همکارانی که به عنوان مثال از آنها یاد شد
بر ما خرده نگیرند که آنچه گفته شد تنها و تنها گوشه ای از اتفاقاتی است که هرروز
در جریانات روابط عمومی اتفاق می افتد.

سوال دیگر اینجاست که اگر
فقط خبرگزاری های محبوب فارس و ایرنا و ایسنا و مهر و صد البته رسانه ملی و واحد مرکزی
خبر و روزنامه های دنیای اقتصاد و همشهری و اطلاعات و کیهان مورد لطف روابط عمومی ها
هستند، چرا وزارت ارشاد زحمت بقیه رسانه ها را کم نمی کند تا خاری در چشم این
عزیزان نباشیم ؟ چرا وزارت ارشاد برای همه خبرنگاران و اصحاب رسانه ارزش قائل می
شود و چرا هر روز مجوز رسانه جدیدی صادر می شود تا رسمی و قانونی در حیطه اهداف
جمهوری اسلامی فعالیت کنند؟ چرا نام بقیه رسانه ها از صحنه روزگار پاک نمی شود تا
باعث زحمت روابط خصوصی های گرامی نباشیم؟

یک طرفه به قاضی نرویم که
تحت فشار مالی در شرایطی که برخی روزنامه ها با خطر ورشکستی روبرو هستند برخی
همکاران خبرنگار و غیر خبرنگار به امید بهبود شرایط مالی اقدام به تاسیس سایت های
خبری نموده و سعی در انجام وظایف رسانه ای دارند که پاسخ گویی به این همه برای
مدیران محترم روابط عمومی کار ساده ای نیست.

از همه درد دل ها که
بگذریم ، مهربانانه به همه فعالان عمومی  و
ایضا روابط خصوصی ها و لیدرهای جریانات آگهی و تبلیغات صمیمانه این روز را تبریک
عرض نموده، از گلایه ها عذر می خواهیم و برای همه آنها طول عمر و سلامتی می طلبیم.

تبریکات ویژه ما تقدیم:
روابط عمومی محترم شرکت بزرگ سامسونگ- تایدواتر خاورمیانه- ستاد مبارزه با مواد
مخدر، هلال احمر، سازمان فنی و حرفه ای ، 
بنیاد مستضعفان، بانک سامان، بانک سپه، بانک مرکزی ، فرهنگستان هنر، نهاد
مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، بسیج علمی ، بسیج سازندگی، سازمان جنگل ها و مراتع،
همراه اول، ایرانسل، ایران کد، ثبت اسناد، بانک توسعه تعاون، وزارت ارشاد، شهرداری
مرکز، شورای عالی مناطق آزاد، فلات قاره ، ملی نفت، ایسوس ، اتاق بازرگانی ، سازمان
پارک ها و فضای سبز و …همه گرامیانی که 
با صبر و بردباری تلخی ها را تحمل کرده و همه بار سازمان و رسانه ها را
همزمان بر دوش می گیرند. 


true
برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

true
true
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false