خطر در کمین ساختمان‌های ناایمن شهر تهران، حوادث تلخ در سراسر این کره خاکی، بنابه دلایل مختلف، به وقوع می‌پیوندند و دراین رخدادها معمولا علاوه بر خسارات مالی، تلفات جانی نیزمتوجه انسان‌ها می‌شود.

پارسی پرس: زمانی پلاسکو درتهران، زمانی متروپل در آبادان و ده‌ها نمونه دیگر که هرکدام درجای خود، متأثر کننده بوده‌اند و اکنون نیز، آتش سوزی مجتمع ۱۵۳ در خیابان بهار تهران که منجر به شهادت فرمانده ایستگاه ۱۲۰ آتش نشانی شد.

درباره ریزش احتمالی یا بروز آتش سوزی‌های مهیب ساختمان‌های فرسوده و یا بناهایی که در آن‌ها، قوانین نظام مهندسی رعایت نشده و علاوه بر اشکالات مهندسی، از حیث کاربرد مصالح نیز دچار مشکل هستند، ازسوی متخصصان، نخبگان، اهالی رسانه، برخی مسئولان و همه کسانی که دلسوز جامعه و مردم هستند، هشدارهای لازم و مکرّر داده شده، مع الاسف پس از هرحادثه و بالاگرفتن اوج انتقادات و در پی آن؛ وعده مسئولان، مجدّدا این تحرّکات فروکش کرده، اوضاع به حالت عادی برگشته، انگار نه انگار حادثه‌ای اتفاق افتاده، ساختمانی ریزش کرده و خساراتی به بار آمده و تلفاتی در پی داشته است!

هنوز به یاد داریم که چگونه ساختمان‌های تاریخی حسن آباد طعمه حریق شدند، حادثه غم انگیز آتش سوزی و انفجار ساختمان مرکز سیمامهر شمیران و حوادث دیگر هنوز در حافظه مردم ماندگار است.

برآوردها درخصوص تعداد ساختمان‌های ناایمن در سطح تهران؛ متناقض است و مسئولان و متولیان مرتبط هریک دراین باره اعداد و ارقام متفاوتی رااعلام می‌کنند و براین اساس هنوز تعداد چنین ساختمان‌هایی، به روشنی مشخص نیست!

محسن‌هاشمی؛ رییس اسبق شورای شهر تهران، تعداد ساختمان‌های ناایمن تهران را ۳۳ هزار واحد ساختمانی اعلام کرده، در حالی که پیش از آن زهرابهرام نژاد؛ عضو سابق هیئت رئیسه شورای شهر تهران در این باره گفته بود: بر اساس بررسی‌های انجام شده، تاکنون ۲۶ هزار ساختمان ناایمن درسطح شهر تهران وجود دارد. همچنین زهرا صدراعظم نوری؛ رییس سابق کمیسیون سلامت شورای شهر تهران، طبق گفته سازمان آتش نشانی تهران، این تعداد را ۲۲ هزار ساختمان اعلام کرده است.

جالب تر این که در بررسی علل کُندی روند ایمن سازی این ساختمان‌ها برخی خلاء‌های قانونی را مانع اصلی قلمداد کرده‌اند و برخی برعکس، قائل به خلاء قانونی برای پیشبرد ایمن سازی‌ها نیستند.

بااین وجود؛ مسئولان درباره ایمن سازی‌ها همواره وعده و وعید داده اند، اما هیچ یک از این وعده‌ها تاکنون جنبه عمل به خود نگرفته است، مانند وعده تعریف و سامان دهی سامانه ویژه و برخط اعلام فهرست و مشخصات ساختمان‌های ناایمن که تاکنون محقّق نشده است.

همه این توضیحات یک طرف، حسّاسیّت موضوع و خطرات فزاینده عدم رسیدگی به ساختمان‌های ناایمن، ازسوی دیگر هر انسان دلسوز و عاقل رالاجرم به واکنش وادار می‌کند.

زلزله خوی، زلزله ازگله و قصرشیرین در کرمانشاه، زلزله بم، زلزله رودبار و اخیرا زلزله مهیب در حداقل ۱۱ استان ترکیه که خسارات و تلفات وحشتناکی برجای گذاشت و بیش از یک و نیم میلیون نفر را به کلی آواره وبی سرپناه کرد، همه به ما هشدار می‌دهند که باید این مساله راکاملا جدی بگیریم و مسئولان مرتبط در سازمان‌ها و نهادهای شهری، به ویژه موسسات و نهادهای نظارتی بایستی بدانند که اگر خدای ناکرده مشابه زلزله ترکیه درتهران، رخ دهد، شاهد تلفات و خساراتی به مراتب بیش‌تر و گسترده‌تر از ترکیه خواهیم بود، حادثه‌ای که در صورت وقوع نظم اجتماعی و اقتصادی و زندگی عادی تعداد بی‌شماری از هموطنان را، مختل و هزینه‌های فوق‌العاده هنگفتی را بر ملت ایران، تحمیل خواهد نمود.