هر شخص اگاهی قطعا به این امر معترف خواهد بود که ساختمان‌سازی تخصص می‌خواهد و تمامی عوامل اجرایی از مدیر پروژه تا تکنسین‌ها و نیروهای فنی و استادکارها باید مهارت و صلاحیت اجرای کارهای مربوط به خود را داشته باشند.

به گزارش پارسی پرس به نقل از عصر تمدن: بخش بزرگی از ثروت ملی در ساختمان‌سازی و فعالیت‌های وابسته به آن صرف می‌شود و همانگونه که آمارها نشان می‌دهد حدود ۳۰ درصد حجم اقتصاد کشور مربوط به حوزه صنعت ساختمان کشور است.

قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان با هدف افزایش بهره‌وری از این سرمایه عظیم و سوق دادن کشور به سمت ساخت و سازهای استاندارد، با کیفیت و مرغوب، بیش از ۲۰ سال است که تدوین شده است. در همین قانون جایگاهی برای کاردان‌های فنی و معماران تجربی اختصاص داده شده است.

اما آنچه که امروز شاهد ان هستیم حضور کم‌رنگ کاردان‌ها و معماران تجربی در صنعت ساخت و ساز کشور می‌باشد .

بنده و همکاران از ابتدای هیأت مدیره دوره پنجم سازمان نظام کاردانی استان تهران، جلسات و نشست‌های متعددی با مدیران و مسئولان در اداره کل راه و شهرسازی و وزارت راه و شهرسازی داشته‌ایم وتلاش کردیم تا جایگاه کلیدی کاردان‌ها و معماران تجربی بعنوان تکنسین که حلقه مفقوده صنعت ساخت و ساز کشورمی باشند را یادآوری نمایم . در نهایت این جلسات بسیاری از طرح‌ها و پیشنهادات ما مورد استقبال قرار می‌گرفت اما پس از مدتی به پاس فراموشی سپرده می‌شد وعملا» اتفاقی نمی‌افتاد و شاهد کمرنگ شدن و کنار گذاشتن این سازمان و اعضای آن هستیم.

آنچه که امروز در حال وقوع است از بین رفتن سازمان نظام کاردانی کل کشور است. مقامات محترم که از عنوان کاردان و معمار تجربی در قانون نظام مهندسی استفاده کرده‌اند و ذیل قانون به این افراد پروانه اشتغال به کار داده‌اند، عملا این افراد را نادیده گرفته بطوریکه در ۶ ماه گذشته بیش از هزار نفر از اعضای سازمان با دلسردی لغو عضویت کرده و پروانه اشتغال به کار خود را باطل کرده‌اند.

یکی از مهمترین معضلاتی که اعضای کاردان و معماران تجربی با آن درگیر هستند صلاحیتی است که به آنها داده میشود (حداکثر صلاحیت نظارت برای کاردان ۳طبقه و ۸۰۰متر مربع) با توجه به اینکه در محدوده شهرها بعلت انبوه‌سازی و بلند مرتبه‌سازی عملا ساختمانهای ۳ طبقه ساخته نمیشود از این رو باعث میشود که کاردانها نتوانند از پروانه خود بهره مند شوند.

با توجه به اینکه نبود کاردان و معمار تجربی که در واقع واسطه بین مهندسین و کارگران ساختمانی هستند، در کارگاه‌های ساختمانی کاملا مشهود است و اگر از این افراد در این صنعت به درستی بهرهمند شویم چه بسا بسیاری از مشکلات این صنعت حل خواهد شد.

یکی از پیشنهادات هیأت مدیره در این دوره پنجم در جلسه همفکری هیأت ۵نفره استان تهران این بود که همانطور در پروانه‌های ساخت و ساز حضور مهندس ناظر و مجری الزامی می‌باشد، حضور یک یا چند کاردان (بستگی به متراژ پروژه) نیز اجباری گردد و یا بخشی از عملیات ساخت بعنوان مثال تخریب صرفا با مسئولیت کاردان اجرا شود.

همچنین با توجه به وسعت کلان شهرها و با افزایش جمعیت وساخت و سازهای متعدد اغلب ساختمانهای احداثی غالبا» در حداقل ۴ یا ۵ طبقه در حال اجرا می‌باشد و ساختمان‌های ۳ طبقه سهم بسیار ناچیزی در ساختمان‌سازی کشور دارند و هیچ توجیح اقتصادی برای سازنده ندارد.

لذا با توجه به تجربه نقش کاردان‌ها و معماران تجربی بیش از گذشته مورد نیاز می‌باشد که با تدبیری درست شاهد احداث بناهایی ماندگار در کشور خواهیم بود از این رو انتظار می‌رود مسئولین محترم در وزارت راه و شهرسازی با توجه به اختیارات قانونی خود میزان بنای احداثی در سطح ( حداقل ۱۰۰۰ متر) و ارتفاع ( حداقل ۵ طبقه ) را برای کاردان‌ها و معماران تجربی افزایش دهند تا در کنار هم قرار گرفتن مهندسین محترم و کاردان‌ها و معماران شاهد تولید ساختمان در مسیر درست و مناسب باشیم.

فی‌الواقع تمامی دست‌اندرکاران حوزه تولید ساختمان همانند چرخ دندهایی می‌باشند که در کنار هم باعث حرکت و رشد این صنعت خواهند بود و هر شخص با پذیرش مسئولیت خود در حوزه فعالیت و اختیارات محول شده می‌توان مسیر این صنعت را بدرستی هدایت نماید.

همانطور که می‌دانیم در صنعت ساختمان هر کس مسئولیت خود را دارد از یک مهندس ساختمان در حوزه طراحی -نظارت گرفته تا مجری تا کاردان و معمار و حتی کارگر،از این رو بعد از حدود ۳ سال فعالیت و حضور خود در هیأت این سازمان شاهد مشکلات اعضای محترم می‌باشم و همچنان امیدوارم از بین مدیران و مسئولان محترم تدبیری بنا گردد که مسائل و مشکلات صنعت ساختمان بهبود ، جایگاه درست و مناسب کاردان‌ها و معماران تجربی حفظ گردد.