علی لشگری، رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش ایران درباره دلیل بالا بودن کیفیت پوشاک چرم به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: طی چند سال گذشته محصولات چرمی در جهت تبدیل از نام و نشان تجاری به برند بسیار فعال بودند و تلاش مستمری از سوی تولیدکنندگان چرمی در حال صورت گرفتن است که میل به برند شدن را در این صنف تشدید می کند.

وی در توضیح تبدیل نشان تجاری به برند بیان کرد: وقتی محصولی از سوی کارخانه خود شناسنامه دار می شود و نام خاصی دریافت می کند، به واسطه نام تجاری به فروش می رسد اما تبدیل شدن این محصول به برند نیازمند یک فرآینده بسیار گسترده است.

رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش ایران افزود: اینکه چرا مردم به برند اعتماد می کنند را میتوان در این دانست که برندها ذاتا داینامیک و فعال هستند لذا یک برند معتبر هر روز با اقدامات جدید و متنوعی بهره مند می شود.

لشگری تصریح کرد: یک برند از روانشناسی های مرتبط به جذب خریدار در حوزه تولید و فروش استفاده می کند در واقع تفاوت یک برند با یک نشان تجاری در نوع به کارگیری تکنولوژی در تولید محصول است.

وی ادامه داد: برند شدن نیازمند یادگیری مستمر و مدیریت این بخش است لذا بررسی محیط اطراف، تحولات و تغییرات جغرافیای مصرف از عوامل ماندگاری برند محسوب می شود.

رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش ایران تاکید کرد: علت رضایت مصرف کنندگان از برند اطمینان خاطری است که کیفیتی است که این بخش با صرف هزینه بیشتر به آن دست یافته است.

لشگری افزود: بسیاری از برندها بر پایه مد حرکت می کنند و برخی تنها به مقوله آناتومی و سلامت بدن مشتریان خود می اندیشند در واقع برند الزاماتی دارد که به واسطه آن بخش دانش نیز تحت الشعاع قرار می گیرد.

وی توضیح داد: دلیل اینکه بسیاری از نام های تجاری هرگز به برند تبدیل نمی شوند این است که نمی خواهند هزینه بیشتری صرف واردات تکنولوژی و بهره گیری از خلاقیت طراحان جوان کنند در واقع تبدیل یک نام تجاری به برند نیازمند روانشناسی اجتماعی و شناخت مشتری است که برای هر واحد تولیدی امکانپذیر نیست.

مدیر مسئول نشریه صنعت کفش اعلام کرد: در شبکه برندها شاهد استفاده از نیروهای انسانی متخصص هستیم که آموزش دیده اند ضمن اینکه ارتباط مستمر با مشتری از لحظه شروع طراحی تا فروش در این نوع واحدها ادامه دارد به همین خاطر شناخت تغییرات بازار و خواسته مشتریان راحت تر رخ می دهد.

لشگری برند سازی را عامل موفقیت پوشاک چرم کشور دانست و تصریح کرد: در زمینه چرم داخلی زحمات بسیاری کشیده شده است و به همین خاطر بخش موفقی است اما در بخش کفش هنوز انتقاداتی به این مقوله وارد است.

وی ادامه داد: دست یابی به مواد اولیه مرغوب در قالب یک برند امکانپذیر است در حالیکه یک تولیدی یا واحد تجاری ساده نمی تواند هزینه هنگفت چرم مرغوب با مواد افزودنی بیشتر را بپردازد و متاسفانه در قسمت کفش چرمی هنوز برندسازی به معنای واقعی رخ نداده است.

رئیس هیئت مدیره جامعه صنعت کفش ایران درباره مشکلات طراحی کفش گفت: هنوز در بخش طراحی کفش با خلا رو به روهستیم چرا که تولیدکنندگان این بخش طی سال های اخیر بیشتر درگیر رفع موانع تولید بودند تا ایجاد تکنولوژی برای طراحی مطابق با آناتومی ایرانی ضمن اینکه جامعه نیز به تازگی با افزایش سطح آگاهی و اهمیت به مقوله سلامت به بخش برندسازی توجه نشان داده است.

لشگری درباره وضعیت آتی بازارهای داخلی اعلام کرد: برند یعنی یک تولید توسعه یافته لذا در آینده نزدیک قطعا رقابت در بین برندها خواهد بود و کسانی که هنوز در قالب مارک تجاری هستند نمی توانند بازار ثابتی نظیر برند داشته باشند.

وی افزود: در این مسیر باید گفت که برند سازی نیازمند الزامات خاصی است که قطعا در یک زمان کوتاه صورت نمی گیرد لذا باید بسترسازی مناسب در این مسیر ایجاد شود.

مدیر مسئول نشریه صنعت کفش گفت: تربیت نیروی انسانی متخصص از جمله مهمترین نیازهای برندسازی در کشور است لذا خریدار در استفاده از تولیدات برند احساس حضور در یک شبکه اجتماعی را دارد که بخش بسیار مهمی برای انگیزه دهی به مخاطب است.