به گزارش پارسی پرس به نقل از بندر و دریا، زهرا اکبری می‌گوید: برای ورود به بازار کار بسیار منتظر ماندم و مدت طولانی بدون حقوق و بیمه روی شناورها کار کردم، چراکه هیچ‌یک از مالکان کشتی و شناورها نیروی کار زن را نمی‌پذیرفتند. شاید حق با آن‌ها باشد؛ زنان تازه‌وارد به این حوزه علاوه بر این‌که سابقه کار ندارند، بلکه بورسیه از دانشگاه‌های مورد تایید سازمان بین‌المللی دریانوردی هم نیستند.

او ادامه داد: هیچ منع قانونی برای تحصیل بانوان در رشته دریانوردی و کار زنان در این رشته وجود ندارد، اما مشکل مهم زنان دریانورد زیرساخت تحصیلی و دانش دریانوردی برای زنان است. زنان برای تحصیل و اخذ مدرک لیسانس دریانوردی در دانشگاه‌های موردتایید سازمان بین‌المللی دریانوردی مانند دانشگاه دریای خارگ، چابهار و محمودآباد جزء پذیرش ظرفیت‌های این دانشگاه‌ها نیستند.

اکبری تاکید کرد: البته مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی قول رسیدگی به این موضوع را داده‌ و در راستای انجام این ضرورت گفته زنان فارغ‌التحصیل این دانشگاه‌ها تنها برای کار روی دریا و دریانوردی آموزش نمی‌بینند و علاوه بر آن می‌توانند به‌عنوان نیروی کار در سازمان و ادارات بنادر مشغول به کار شوند و به‌عنوان نیروی کار متخصص جذب شوند.

وی گفت: هرچند کار در دریا درآمد بالاتری دارد، اما زنان فارغ‌التحصیل این دانشگاه‌ها می‌توانند روی خشکی هم در این رشته‌ها جذب شوند و با بحث دوری از خانواده هم مواجه نشوند. همچنین سازمان بنادر و دریانوردی می‌تواند نیروی کار موردنیاز در خشکی را از بین زنان تحصیل‌کرده در این دانشگاه‌های مورد تایید سازمان بین‌المللی دریانوردی جذب کند. به‌طورقطع موضوعی که می‌تواند به ارتقا بهره‌وری زنان دریانورد شود این است که زنان هم بتوانند در این دانشگاه‌ها تحصیل کنند.