چکیده صحبت‌های اخیر وی مبنی بر پیچیده‌تر شدن تامین امنیت رشد پایدار نیز به این حقیقت اشاره دارد که بازیگرانی جدید وارد میدان اقتصاد جهانی شده‌اند.
پیش بینی اخیر “صندوق بین المللی پول”، نه تنها چشم اندازی تیره از شرایط اقتصادی که مردم در حال تجربه آن هستند را ترسیم می کند، بلکه به فقدان اجماع و عزمی راسخ برای ارائه راه حل‌هایی پایدار اشاره دارد.

به گزارش گروه بین الملل پول نیوز، در شرایطی که نوسان و چرخه فعالیت‌های اقتصادی بین دوران رونق و رکود، یک هنجار محسوب می شود، اما در این میان، دو عامل به تسریع آهنگ بهبود شرایط کمک می کنند.

رهبری توانا و مشتاق برای اتخاذ اقدام‌های ضروری و ایجاد مسیری برای خروج از شرایط بحرانی و اقتصادی جایگزین به منظور هدایت دیگر نظام‌های اقتصادی برای خروج از رکود، این دو عامل هستند. در حال حاضر شاهد فقدان هر دو عامل بوده و از این رو، خطر ایجاد رکود گسترده به واسطه بی ثباتی‌های سیاسی بسیار افزایش یافته است.

آمریکا و اتحادیه اروپا، مناطقی که معمولا هدایت این شرایط را در گذشته بر عهده داشته‌اند، خود با بحران‌های نگران کننده‌ای دست به گریبان هستند. صندوق بین المللی پول در گزارش اخیر خود، نسبت به شرایط آمریکا، قدرتمندترین نظام اقتصادی جهان، به شدت ابراز نگرانی کرده است.

افزون بر روند کاهشی رشد اقتصادی و آهنگ کند اشتغالزایی، سرچشمه نگرانی‌ها اجرای برنامه‌ای است که به عنوان “پرتگاه مالی” آمریکا شناخته می شود. تنها چند هفته به آغاز این برنامه که ترکیبی از افزایش مالیات‌ها و کاهش هزینه‌ها محسوب می شود، باقی مانده است. اما اجرای آن نه تنها می تواند آمریکا را وارد رکود مجدد کند، بلکه انتظار می رود اثری دومینویی بر اقتصاد جهانی داشته باشد.

بحران بدهی اروپا و شرایط کشورهای مقروض منطقه یورو مانند اسپانیا و یونان نیز بزرگترین خطری است که در حال حاضر اقتصاد جهانی را تهدید می کند.

از سوی دیگر، اگرچه آسیا به رهبری چین و هند از ارکان اصلی رشد فعالیت‌های اقتصادی جهان محسوب می شود، اما این کشورها به واسطه نظام‌های اقتصادی صادرات‌محور خود و تاثیر بحران‌های جهانی بر میزان تقاضا، روند کاهشی رشد اقتصادی را تجربه می کنند.

بر همین اساس است که صندوق بین المللی پول تنها پس از گذشت شش ماه، پیش بینی خود درباره رشد اقتصاد جهانی را به 3.3 درصد در سال جاری میلادی و 3.6 درصد در سال 2013 کاهش می دهد. پیشتر به ترتیب ارقام 3.5 و 3.9 درصدی برای رشد اقتصاد جهانی پیش بینی شده بود. در موازات کاهش پیش بینی‌ها، شاهد تقویت چشم اندازهای منفی و ارائه ارزیابی‌های جدید، حاکی از احتمال 15 درصدی ایجاد رکود در آمریکا، 25 درصدی در ژاپن و بیش از 80 درصدی در منطقه یورو هستیم.

خاورمیانه و شمال آفریقا نیز از این چشم انداز مستثنا نیست. در این میان، کشورهای صادرکننده نفت به ویژه لیبی که سطح تولید خود را به دوران پیش از ناآرامی‌های سیاسی رسانده، همچنان از شرایط بهتری نسبت به دیگر کشورهای این منطقه برخوردار خواهند بود. با این وجود، عملکرد صنعت نفت نیز به گستره وسیعی از مصرف کنندگان وابسته است. اگر این مصرف کنندگان از نظر اقتصادی در شرایط خوبی قرار نداشته باشند، میزان تقاضا برای نفت نیز کاهش خواهد یافت.

به گفته “کریستین لاگارد”، رئیس صندوق بین المللی پول، جهان نیازمند اقدام‌هایی جدی در راستای کاهش بی ثباتی‌ها است. چکیده صحبت‌های اخیر وی مبنی بر پیچیده‌تر شدن تامین امنیت رشد پایدار نیز به این حقیقت اشاره دارد که بازیگرانی جدید وارد میدان اقتصاد جهانی شده‌اند. این در شرایطی است که بازیگران سنتی در پی نقش‌هایی متفاوت هستند. در واقع، این شرایط نقطه کلیدی بحران کنونی به نظر می رسد. انجمن‌های منطقه‌ای و بین المللی اغلب با این فرض که همه کشورها برابر بوده و نیازمند قبول و تقسیم مسئولیت با یکدیگر هستند، بر نیاز به همکاری تاکید می کنند.

از این رو، اشاره به ظهور بازیگرانی جدید و نقش متفاوت بازیگران سنتی، صحبت درباره همکاری‌ها را تحت حوزه جدیدی قرار می دهد. این حوزه همانند همیشه به کسب و کار محدود نمی شود، بلکه به تغییرات ساختاری در جامعه بشری و چشم اندازی جدید در تمامی زمینه‌ها، از اقتصادی تا سیاسی و زندگی اجتماعی اشاره دارد. در واقع می توان گفت این سومین انقلاب در تاریخ بشر است.

پس از انقلاب های صنعتی و کشاورزی، اکنون در میانه مسیر “انقلاب ارتباطات” که تقریبا هر جنبه از زندگی ما را شکل می دهد، قرار داریم. با این وجود، همچنان نهادها و موسسات مناسبی برای بازتاب آن در اختیار نداشته و سرچشمه سردرگمی و بی ثباتی نیز همین است.
پول نیوز- سمیه علی اصغری