به گزارش پایگاه خبری اکوپارس و به نقل از ایرنا، برنامه‌های متنوع پنج دوره این جشنواره با عنوان «پرسه در نغمه‌های اقوام ایران»، شامل موسیقی‌هایی از لشتِ نشا و آستانه، اروند کنار، تربت جام، کلپورگان، قشقایی، اهر و میناب در مراسم افتتاحیه اجرا شد.
پنجمین دوره از جشنواره «آینه‌دار» به موسیقی شمال ایران (دامنه شمالی البرز)؛ گیلان، مازندران و گلستان اختصاص دارد.
برنامه آغازین این مراسم اجرای چاوشی و کرنی از لشتِ نشا و آستانه بود. در این اجرا سیدمحمد میرغفاری چاوش‌خوانی کرد و اکبر سهرابی‌ پور، ابراهیم سهرابی، محمد عبداللهی، حسین ثابتی و حسن مهدی‌ دخت، کرنِی نواختند .
بعد از این اجرا علی مغازه‌ای دبیر جشنواره آینه‌دار به ایراد سخن پرداخت و گفت: قصد سخنرانی ندارم و جملاتی هست که در بروشوری که در دست دارید نیز آمده است؛ این جشنواره، جشنواره موسیقی اقوام و آیین مردمان ایران است که آغاز و انجامش درون یک رویا زایش یافته است؛ جشنواره‌ای در جست و جوی صداهایی که در گذشته و در تاریخ فریاد شده اند و طنین‌شان تاکنون در جریان است. برخی از این فریادها در خانه‌های به آتش کشیده شده، از سینه سوخته مردمان اقوام زیر ستم بیرون زده اند و برخی از دل همراهی و هم‌آوایی مردانی که لنجی را برای تعمیر از آب بیرون می‌کشیدند.
« برخی در پس یک زمین لرزه از جگر سوخته ی مادران و پدرانی درآمده که فرزندشان را در میان خروارها خاک از دست داده اند و برخی در لابه‌لای گرداب‌ها یا طوفان‌های شن. برخی ریشه در کاشت دارند و برخی ریشه در برداشت. برخی در هلهله و شادی و برخی در ماتم و سوگواری. برخی در رنگ و برخی در بو. برخی در فراز و برخی در فرود زندگی. اما همه در بستر زمان، در گذشته نطفه بسته‌اند و اکنون صاحبان این صداها آینه‌دارانند».
مغازه‌ای تصریح کرد : جشنواره آینه‌دار برای تحقق رویای شنیدن صداهای برآمده از حنجره‌ها، سازها و دستان اقوام ایران متولد شد. برای دیدن پیوند ساز و نوازنده. کشف راز پیوند سوژه و ابژه. درک چیستی و چرایی تفاوت صداها. برای درک چگونگی تاثیرگذاری صداهای خش دارِ تربیت نشده و نواهای تمرین نشده. جشنواره آینه‌‌دار در باورمان تحقق یک آرزو یا یک خیال است و بس. کشف، شنیدن و برساختنِ امکان بازشنیدنِ صداهایی که گم بودند یا تا امروز پدیدار نشده بودند.
دبیر جشنواره آینه‌دار اینگونه ادامه داد: آن چه خواندم از این بابت مطرح شد که باور داریم هستند کسانی که به گذشته وصل هستند و گذر زمان خللی در کارشان وارد نکرده است و در دیدارها و رفت و آمدهایی که داشتیم و در برنامه های چند شب پیش رو چند مورد از کسانی را می‌‌بینید که می گفتند ما به ندرت به مرکز استان خودمان هم می‌رویم چه رسد به تهران!
وی در ادامه با نادرست خواند بحث مرگ موسیقی اقوام ایرانی گفت : من هم در گذشته این اشتباه را مرتکب شده و گفته ام که موسیقی اقوام در حال مرگ است ولی حرفم را اصلاح می‌کنم و می گویم در موسیقی اقوام تحولاتی در حال رخ دادن است که از کنترل ما خارج است. اتفاقاتی که به واسطه رخ دادن‌شان نمی‌توان بر کسی خرده گرفت چون جوانان به دنبال نوع دیگری از موسیقی هستند. شهری شدن و سلبریتیزم موجب شده است که موسیقی اقوام به شیوه ای خارج از قواعد خود اجرا و از دید ما دچار تحریف شود و جلوی این انحراف را نمی شود گرفت. هدف ما کشف کردن اصیل‌‎ترین‌ها و حفظ کردن آن هاست.
در ادامه مراسم « زار» با حضور گروهی از اروند کنار شامل ماما کاظمیه (ماما زار)، سامان عبودیان نصاری، احمد عبودیان نصاری، حامد عبودیان نصاری، عبدالعزیز فرحانی، زینب عسگری، سمیه خوشنودوند، فریده عرب فیلی، زهرا عبودیان نصاری، ندا مقدم اسراعسگری، امیرعباس عسگری، سیدعل ی موسوی و یحیی کعبی اجرا شد. این اجرا بشدت مورد توجه و تشویق مخاطبان حاضر در تالار رودکی قرار گرفت.
اجراکننده بعدی عبدالعزیز احمدی بود، خواننده و نوازنده دوتار که علی مغازه‌ ای او را اینگونه معرفی کرد : عبدالعزیز احمدی یکی از نمایندگان موسیقی عرفانی تربت جام است که بزرگانش را از دست داده ایم و او از محضر استادان از دست رفته کسب فیض کرده است و دوتار و آوازی خاص دارد.
پس از عبدالعزیز احمدی، دراویش چشتی؛ امیرخسرو سیا هانی (رباب و بنجو)، محمدجان سپاهی (تنبورک و همخوان)، فاروق رحم انی (رباب و تنبورک) و جلال بلوچ‌ زهی (خواننده و رباب) از کلپورگان به ذکر و غزل خوانی پرداختند.
مغازه ای پیش از اجرای آن ها گفت: بنجو، سازی است که در چند دهه اخیر بسیار رایج شده است و مخالفینش معتقدند که دارد جای قیچک را می گیرد اما بنجو با موسیقی بلوچ عجین شده است. محمدجان سپاهی از بزرگ ملنگانی است که غزل های دراویش ملنگان چشتی را برایتان خواهد خواند.
اجرای پنجم به ابراهیم سلمان پور نوازنده کرنا و علی کرم‌ پرکامی نوازنده نقاره اختصاص داشت که علی مغازه ای اولی را «اوس ابراهیم» از پیشکسوتان کرنای قشقایی خواند و همچنین از فرهاد گرگین‌پور نوازنده فقید ایل قشقایی یاد کرد.
اجراکننده ششم آشیق ولی عبدی بود که قوپوز نواخت و طبق آن چه مغازه‌ای گفت شعری را خواند که خودش برای ایران سروده بود.
آخرین گروه لوطی های میناب بودند؛ حیدر نوایی سرنا می‌نواخت، علی نوایی دهل، اشکان نوایی جوره، غلامشاه نوایی تنبک و عباس صادقی سرچنگی.
دبیر جشنواره آینه‌دار، حیدر نوایی را از مهم‌ترین لوطی‌های میناب خواند و در پایان این اجرا که با حرکات آیینی نیز همراه بود اشاره کرد که آن قدر همه چیز کامل بود که حرفی نمی‌ماند.
آیین افتتاحیه پنجمین دوره از جشنواره موسیقی «آینه‌دار» با حضور هنرمندان و چهره‌های هم‌چون محمدرضا اصلانی، محمد سعید شریفیان، حسن زندباف، فرهاد ورهرام، عباس سجادی، بابک خضرایی، ساسان فاطمی، پیروز کلانتری، کیاوش صاحب‌نسق، محمد موسوی ، آمنه یوسف‌زاده، رضا عسگرزاده، بهروز وجدانی، مصطفی اجتهادی برگزار شد.
پنجمین جشنواره موسیقی آینه‌دار که با دبیری علی مغازه‌ای و ریاست احسان رسول ‎اف در حال برگزاری است، طی سه روز، دهم، یازدهم و دوازدهم آذر ماه در دو سانس ۱۸:۳۰ و ۲۱ در تالار رودکی میزبان موسیقی شمال ایران (دامنه شمالی البزر)؛ گیلان، مازندران و گلستان است. اختتامیه این رویداد نیز روز سه شنبه سیزدهم آذر ساعت ۲۱ در تالار وحدت برگزار می‌‌شود.